Vers la colin-a

Quand che le tòte as butavo
ij caussèt ëd seda për andé
a spass con ij giovnot a la duminica :

1

PARTEND da la gran piassa ch’a circonda
con ij so brass, parj d’un monument,
col gran palass Madama, e, finalment,
a pass për pass, toché la prima sponda
dël Po ch’a scor tranquil e pian, con l’onda
che borbotand a va, seulià dal vent,
smorsand l’eco gentil dle vos ch’a sent
a vnì vèrs noi con na passion profonda...
L’eui a s’ancanta ’d nans a na sorprèisa,
dë ’d nans na maravija sensa fin:
tut a l’é vèrd, l’è tuta na dësteisa
ch’a s’àussa vèrs el cel fin ch’a lo toca.
L’é coma l’impression d’un bel basin
stampà da ’l feu ’d na boca ’n s’n’àutra boca.