Armand Motura/Sant Piemont

Sant Piemont

Òh Sant Piemont! Mia Tèra, mare santa,
l’amor për ti a l’é un feu pa mai dëstiss,
ant ël tò cel una vos fòrta a canta
la làuda granda, a ti, mè bel pais.
Òh Sant Piemont!

Mi ’m chin-o dnans a tò cél ch’a l’é mai pasi,
e ansima a la toa tèra benedìa
im buto an ginojon e peui adasi
basso la testa, e pòso la mia orija
a scoté la paròla dij mè vej
ch’a deurmo ant la toa tèra benedìa.

Òh Sant Piemont, a l’era gent onesta,
gent ch’a marciava drit an pas e an guèra,
sempe seren-a ’nt ij di ’d deul e ’d festa,
gent ëd toa tèra, che adess as fà toa tèra!
Òh Sant Piemont, ant le giornà ’d maleur
mi prego ti: fà nen cambié nòstr cheur;
che tuti ij nà ’n toa tèra as sento frej
e a dòvro toa parlada con orgheuj.
Òh Sant Piemont! Ti fane degn dij vej.
Òh Sant Piemont; parèj fà ij nòstri fieuj.

Da «Le Rime d’Oulx», 1987