Armand Motura/Pòvra umanità

Artorn

---

Pòvra umanità

Vorrïa avèi brass grand coma ’l mond
për ambrassete, pòvra umanità;
dëscheurve ’l tò gran cheur giù fin-a an fond,
për pié su le mie spale ij tò pecà.

Dolor dla tèra, coma ’t ses profond!
Vorrïa avèite tut an sla mia stra,
vëdde content na vòlta an sima al mond
sta banda ’d pòvra gent tant tribulà.

Umanità, carià ’d sagrin e ’d pen-e,
t’l’has tròpe spin-e ch’at fan doloranta;
vorrïa vëdte, soridenta e santa,

gòde ’l tò tòch ëd sol coma la pianta,
coma l’osel che a nass e vòla e a canta,
sensa tribulassion, sensa caden-e.

Gené 1930 – Da «Reuse rosse» 1947