Armand Motura/Ore calme d'otogn
Ore calme d'otogn
[modifiché]Ant un cel bleu da cartolin-a a coro
nìvole sensa pèis, e bianche e reusa;
coma ij véj vaporos d’un-a danseusa
a van e a ven-o, e a smija ch’e as dësmoro.
Ël sol l’é ancora càud an sla montagna;
ël frèid fà giàun e ross erbo e busson,
chè, ëd neuit, a brin-a già e a j’é ’d canton
dova la riva a smija un taj ch’a sagna.
Nìvole sensa pèis, coma ij pensé
che ant s’ora calma a viagio ’nt la mia ment,
spetand l’invern ch’a tardrà pa a rivé.
Seugn calm d’un’ora ’d sol sensa tristëssa,
a l’é la man dl’otogn cost fil ëd vent
ch’am rinfrësca la front con na carëssa.