Vittorio Gullino/Pa për pianté 'l nas

Da Wikisource.

Artorn


Pa për pianté 'l nas[modifiché]

A ’n polìtich diletant

Pa për pianté ’l nas dëscòst da mia carzà
o për mostreje ai giari pron a rampigné,
ma dal fond dël cheur i veuj dite la vrità:
lassa perdi, a peul pa essi tò mësté!

A bzògna, për fé politica, essi tajà,
a-j va la testa ’d bòsch e ’l pluch d’assel,
la facia ’d tòla e ’l cheur sensa pietà,
e, quand l’é ora, savèj cambié ’l capel…

Ti ’t ses tròp brav, onest e tut d’un tòch,
it vëdde ’l mond viré ’n sij cussinèt
e a të smija pa possìbil ch’a-i vada così pòch

përchè queidun a versa l’euli dël fiaschèt
ch’a serv a onzi la burnìa dij fabiòch
e a pijé për ciola tuti ij bonomèt!