Vittorio Gullino/Contra la lun-a

Artorn

---

Contra la lun-a

A presentete 'n cel con tua faciassa
l'é n'improperi a nòstra umanità
che a vardé col tò soris ëd giassa
a-i ven ël baticheur e sta 'mbajà.

Ti 't blaghe al moment ch'it seus bin pien-a
peu 't bute a l'ombra daré dël nòst pianeta
mostrand la toa gheuba a malapen-a
për robeje 'l càud al sol, con aria cheta.

Ti 't travaje a lë scur daré dle quinte
e 't pretende d'esse ti a mné 'l timon
bele s'a l'é 'l sol ch'a fa cambié le tinte
e a-i dà la soa cadensa a le stagion.

Sé sé, mincatant it fas na mascarìa,
come fé armonté le onde dël baciass
o pa fé nasse la vërdura com duvrìa
përchè l'han nen piantala come 't pias;
ma con tut lòn, chi ch'a conta it seus pa ti,
ti 't seus mach në specc sensa potenza
përchè 'n po' 'd nebia, sa veul, at fa sparì
sensa ch'a-i sia pa na conseguenza....

Scus-me lun-a s'it trato da 'mbrutì,
ma jer, chila a l'ha lassame lì a bajé
për ëstess-ne 'ncantà a vardete ti:
e alora, ancheuj, ti më stass franch ... s'un pé.