Vinèis Minòt/Un sigilin ëd lumasse/Prim At

Da Wikisource.

Artorn


PRIM AT[modifiché]

Sena 1a:[modifiché]

Minòt, setà sul sofà, a les ël giornal; Lussìa, con ël gigèt acòl, a vira dë dsà e dëdlà alegra. A parlo dij sò afé.

Lussìa: Ah, i sòn pròpi contenta..

Minòt: A l'é pa che a toa mare a l'abia ciapaje 'n colp?

Lussìa: Ma nò, ma nò! It l'has sempre veuja 'd fé 'l fòl, ti.

Minòt: Alora, vist ch'i të s-ciòpe dla veuja 'd conté 'l motiv ëd tuta sa gòj... conta!

Lussìa: Ma varda mach coma ch'a l'é curios...

Minòt: Mi curios! Costa sì ch'a l'é bela!

Lussìa: É, pròpi parèj, it ses un cu-rio-son.

Minòt: Ma s'a-i é fin-a na deta ch'a sentensia:

Minòt e Lussìa: Curios coma na fomna!

Lussìa: Già, ma dete e sentense a l'han faje j'òmo. A us e consum ëd j'òmo.

Minòt: Figuromse s'a l'ha nen sempre rason chila. Sa! Sa!  Lussìa, stoma nen tant sì a

          silogisé: it conte o it conte nen?

Lussìa: Ben, pròpi përchè it ansiste...

Minòt: I ansisto si! Sëdnò bele-sì i tiroma neuit!

Lussìa: Alora, it deve savèj, i vado a fé 'l "siòpin"!

Minòt: N'àutra vira?

Lussìa: Coma ch'a sarìa a dì "n'àutra vira"?

Minòt: A... a... a...

Lussìa: Campa dla sabia ch'a së sghija!

Minòt: A sarìa come dì ch'i soma ancor mach al giòbia.

Lussìa: E bin?

Minòt: E bin: i sòma pen-a a metà sman-a e a l'é già la tersa vira ch'it vade për boteghe.

Lussìa: Gnente vera! Mi i vado nen për boteghe.

Minòt: Sacocin! Chila a va nen për boteghe: chila a va a fé 'l "siòpin".

Lussìa: Varda là, costa a l'é già pì giusta.

Minòt: Chila a va për  boutiques, chila.

Lussìa: Costa a l'é ancor pì giusta: na sgnora me mi... it veule pa ch'a vada al mërcà, neh?

Minòt: A më smija lògich, dagià che al mërcà a pijo pa le carte ‘d crédit.

Lussìa: A propòsit ëd carte ‘d crédit, a bzògna ch’it ëm daghe la toa: la mia a dev avèj

            quàich difet..

Minòt: E da quand?

Lussìa: I lo sai pa, tute vire midema stòria: për un pòch a fonsion-a, peui a taca a marché

            "credito non disponibile".

Minòt (irònich): Òh basta lah!

Lussìa: I sai pa andoa ch’i androma a finì, con tute ste drolarìe eletròniche!

Minòt: Mi i lo sai bin: al pian dij babi ‘nsema a nòst cont corent!

Lussìa (con fé gnard): Su, su: it pias che toa fomna a sìa bela, ch’at fasa fé bela figura… Minòt (a jë slonga sòa carta sagrinà) : Adieu, carta mia. Lussìa, abie giudissi, për pietà!

Lussìa: Òh, grassie tante. It vëdras, oltra che pì bela im farai fin-a pì giovna!

Minòt:  Cribio! – dle vòlte a l’é pa ch’it vade a fete pelé da cola televendeusa, da cola

            Ninòta Marchi?

Lussìa: Stà tranquil. A l'é ch'i l'hai fame n'amisa neuva. E giovna. Pensa mach, a saprà

          consijame second la mòda dij giovo.

Minòt (al pùblich): Parèj am rivrà a ca vëstìa da "nata vecchia morta bambina".

          (a soa fomna):E ch'i ch'a sarìa costa stilista "professora" dle spèise a spatuss? I la

          conòsso mi?

Lussìa: It la conòsse 'd sigura. A l'é la fija 'd toa coscrita Marìa.

Minòt: Chi, Stèila Fiordacamp?

Lussìa: Pròpi chila.

Minòt: Ma s'a l'ha mach la midema età 'd nòst fieul Zeubi.

Lussìa: I l'hai ditlo e it lo ripeto: soa età a ven pròpi a taj për consijeme dabin për esse "a

           la page".

(a ciochin-o a la pòrta)

Lussìa: A dev esse chila. Òh che agitassion! Che baticheur!

Minòt (agitand ël pòrta-feuj për fesse aria, peui parlandje 'nsema), mè palpitant, a

          l'han gatijate tuta la sàiva. Òh che palpitassion!

(a ciochin-o a la pòrta con ansistensa: a-j riva Marisin tuta an facende)

Marisin: Un-a a l'ha agitassion e baticheur, l'àutr a l'ha le palpitassion, ma s'a-i é nen

              Marisin ch'a va a deurbe, na vira o l'àutra...

Lussìa e Minòt: Na vira o l'àutra?

Marisin: Na vira o l'àutra cheicadun a camprà giù la pòrta.

(Marisin a va a deurbe)

Marisin: Cerea, tòta Stèila, ch'a intra, ch'a intra.

Stèila: Òh Cerea, Marisin, coma ch'it ëstas?

Marisin: Pa vàire, tòta, i l'hai sempre tante ëd col da fé, ch'i sai gnanca mi d'andoa i devo

            ancaminé!

Stèila: Su, su, dì nen parèj. E peui dame dël ti: bele s'it ses ëstàita tant temp a l'èstero, it

           ses sempre dël pais, e sì as costuma desse tuti dël ti.

Marisin: Mi i lo farìa bin venté, tòta cara, ma sì 'ndrinta i padron a sòn un frisinin montà

              an sle bije quadre.

Minòt: Coma ch'a sarìa "montà 'n sle bije quadre"?

Marisin: Mach un frisinin. I l'hai dit mach un frisinin. Giusta coma ch'as conven ant na

              famija për bin, neh?

Minòt: S'a l'é parèj a va bin, bele se certe vire, tòi compliment e sirimònie a më smijo pì

            fàuss ëd un-a pruca. Ma ven, ven avanti Stèila, fate s-ciairé da bin.

Stèila: Ciau Dom, ciau Lulù, iv treuvo pròpi bin.

Lussìa: Ciau Stèila, adess i andoma.

Minòt: Dom? Lulù?...

Lussìa: I l'avìa ditlo che ij giovo a sòn pì modern, ch'a l'han soe manere.

Minòt: A sarà pro, ma con le carte 'd crédit a van bele sul tradissional.

Stèila: Dom,... Minòt, a l'é pa ch'it ses ofendute përchè i l'hai dije a Marisin ëd deme dël

          ti?

Lussìa: Ma nò, figuromse. Neh ch'a l'é parèj, Minòt?

Minòt: É, é, pròpi parèj. D'àutra part i sòma 'n famija, e as sà che la famija a l'é 'l pòst

          andova ch'i sòma tratà mej e andova i barbotoma da pì.

Lussìa: Chiel a l'ha sempre ij sò proverbi, chiel.

Stèila: A mi a më smijo esse sempre a taj.

Minòt: Alora, mia cara Stèila, sent cost: na bela famija a ancamin-a da na bela fija.

Stèila: Ma coma ch'it ses galant.

Minòt (vers ël pùblich): Costa sì am seulia, chissà andova ch'a veul rivé?

          (genà vers Ëstèila): Mersì dël compliment.

Stèila: Am lo dis sempre fin-a mia mama, toa coscrita.

Minòt: Già, la pì bela dle mie coscrite: Marìa a l'ha fane ven-e 'd baticheur.

Lussìa: I scomëtto che fin-a ti...

Minòt: Sa, sa! I deve o i deve nen andé a fé 'l "siòpin", vojàutre?

Lussìa: Am sa che l'argoment aj piasa pa, comsìa a l'ha rason: a l'é ora ch'is bogio.

Stèila: Ciau Minòt, is vogoma.

Minòt: Ciau Stèila, salutme mama.

Lussìa (as avzin-a e a-j dà 'n basin a Minòt): Ciau Minòt.

Minòt: Ciau. Pian con le spèise, për piasì.

Lussìa: But-te pasi: I l'avrai giudissi.

Minòt: Speroma.

(Marisin a fà babòja)

Marisin: Pardòn, madamin. i devo pronté la tàula 'dcò për tòta Stèila?

Lussìa: Nò. E sagrin-te nen gnanca për mi: is fërmroma a mangé an quàich oberge ch'a

           aceta an pagament le carte 'd crédit. Cerea Marisin.

Marisin: Cerea, madamin. Cerea, Tòta.

Minòt (al pùblich):Boneur ch’a l’ha dit ch’a l’avrìa butà giudissi! Adieu, mè cont corent!

Sena 2a:[modifiché]

Le fomne a sòn surtìe, Marisin a gava la poer e a buta a pòst le cadreghe; Minòt

as seta torna sël sofà e a pija torna an man ël giornal.

Minòt: Marisin, a l’é pa ch’it l’abie vist Zeubi, mè fieul?

Marisin (vers ël pùblich parland antra chila e chila) Ma basta lah! Mi i sòn sì ‘nsema a

             chiel e a pretend ch’i s-ciàira travers dle muraje: gnanca ch’i l’avèissa la vista a

             rajà ics coma Nembo Kid!

Marisin: Stamatin i l’hai ancor pa ni sentulo, ni s-ciairalo.

Minòt: Diane, it l’has-to ancor pa arfaje ‘l let? A st’ora-sì?

Marisin (vers ël pùblich parland antra chila e chila): E già, Marisin sì, Marisin là e su e

             giù. A më smija d’esse Charlot an "Tempi moderni"!

Marisin: A dila giusta i sòn passà tacà a soa stansa…

Minòt: Alora a bastava intreje.

Marisin: Bravo chiel. An sla pòrta a-i era un cartel con ëscrit "genio al lavoro".

Minòt: E lolì a basta a fërmete?

Marisin: Nò, ma a l’é che sota a-i era n’àutr avis.

Minòt: E col, s’a l’é lécit savèj?

Marisin: "Chi entra lo fà a suo rischio!!".

Minòt: "Chi ch'a intra a lo fa a sò asar!!"?

Marisin: Pròpi parèj. E con doi pont es-cla-ma-tiv!

Minòt (vers ël pùblich parland antra chiel e chiel): Già, s’a fussa stajne mach un, ëd pont

         es-cla-ma-tiv, a sarìa intrà bele istess…

Marisin: E tacà a la manoja a-i era un ëd coj cartej, rubà an chèich oberge, con ëscrit an

             stampatel "DO NOT DISTURB!" che, bele se minuscol, an bon piemontèis a

              veul dì "stevne fòra dal bale!".

Minòt: Cribio, Marisin! "Rubà", "stevne fòra dal bale": che lengage!

Marisin: Ma…

Minòt: Che ma e ma! I l’hai già dite che costa a l’é na ca për bin, con sò deuit : certe ròbe

           as diso pa! Rubé peui, i sòma nen ëd sigura ‘d gent ch’a l’ha damanca ‘d rubé.

Marisin: I-j ciamo scusa, ma a l’é nen chiel che, për motiv ëd travaj a l’era andà a Nissa

             dël Mar?

Minòt: Na vira, si. A sarà tre mèis.

Marisin: E a l’era andaje bele sol?

Minòt: Lògich, s’a l’era për motiv ëd travaj…

Marisin: A l’Hotel Negresco?

Minòt: É, a l’era pròpi col oberge lì.

Marisin: Dròlo.

Minòt: E përchè it lo treuves-to dròlo?

Marisin (con fé gnard): Përchè an costa ca certe ròbe as fan mai e…

Minòt: Eee?

Marisin: …e gnun ëd costa ca a rubrìa mai gnente e…

Minòt: Eee?

Marisin: …e a l’é giusta na trien-a ‘d mèis che, an costa ca "për bin", ch’a l’é sautaje

             feura ‘l cartel con ëscrit "DO NOT DISTURB!". Dròlo.

Minòt: Che ch’it i-j treuves-to ëd tant dròlo?

Marisin: Che dzor a cola scrita a-i në j’é  n’àutra…

Minòt: E sentoma costa drolarìa!

Marisin: A-i é scrita n’intestassion: Hôtel Negresco – Nice.

Minòt (genà): Ma varda mach che combinassion!

Marisin: Da nen chërde.

Minòt: Comsìa, për piasì, va a dësvijeme Zeubi.

Marisin: Coma ch'a comanda, monsù Frustacotin.

            (peui, con andi da sòcio vers ël pùblich)

              A l'ha ciamame "për piasì", ël monsù: a dev avèj ficà tuta soa blaga sota ij garèt!

(A seurto 'd sena, Marisin an ciamand Zeubi)

Sena 3a:[modifiché]

Marisin, feura 'd camp, a ancontra Zeubi che, ant ël fratemp, a l'é aussasse. A lo compagna ant la sala.

Zeubi: Marisin, a-i cheicòs për fé colassion?

Marisin: I l'hai già sbarassà la tàula: a l'é tard.

Zeubi: Ma mi i l'hai fam!

Marisin: It dovìe alvete prima. Comsìa tò pare a l'ha fate ciamé.

Zeubi: Andoa ch'a l'é?

Marisin: I sai pa, a l'era sì a l'é mach un moment.

Zeubi: Alora mi i vado an piòla a pijeme 'n cafè.

(an cost moment a torna mù. Frustacotin)

Minòt: Ah, ël monsù a l'é aussasse.

Zeubi: A l'é pa ch'i l'hai fàit tard, a l'é ch'i j'era agità e i l'hai tardà a pijé seugn. Përchè it

           l'has fame ciamé?

Minòt: Jér it l'avìe dime ch'it l'avìe damanca 'd parleme, ma mi i l'avìa nen ëd temp.

Zeubi: E bin sì, i l'hai pròpi na ròba 'mportanta...

(an col moment a ciochin-o a la pòrta)

Marisin (sbufand): Sta vira gnun-e agitassion, gnun baticheur, gnun-e palpitassion ma....

                              la pòrta a l'é sempre a mi ch'am toca d'andela a duverté!

Minòt: Chissamai ch'i ch'a-i é, adess. Marisin...

Marisin: Ééé?

Minòt: Va a deurbe, për piasì.

Marisin (vers ël pùblich): Monsù a l'ha torna ciamame "për piasì": a l'é-lo pa ch'a sia 'l

                                        cas ëd ciamé 'l médich?

Minòt: Peui, s'a l'é 'l cas, faje comodé bele-sì. Antratant mi a vado a bèivme un bicer

           d'eva.

           (vers ël pùblich): I l'hai nen chità na minuta 'd parlé!

Zeubi: Spetme, papà, i ven-o 'dcò mi a bèive cheicòs.

Sena 4a:[modifiché]

Marisin a va a deurbe la pòrta.

Marisin (dossa): Ma a l'é chiel! Cerea, monsù Tofèja. Come mai da coste bande?

Àngel (doss): Cerea tòta Marisin, a l'é sempre anciarmanta, chila.

Marisin: Ma ch'as figura, chiel a l'é sempre grassios con mi.

Àngel: A-j va pòca spèisa a fé ‘l grassios con na bela dòna.

Marisin: Chissà a vàire fomne ch’a l’ha dijlo.

Àngel: Ma con chila i son sincer.

Marisin (al pùblich): Chiel sì a sarìa fin-a bon ëd giuremlo ‘nsima a le pagine giàune.

             (a Àngel) Chiel am badin-a.

Àngel: Nò, a l’é la pura verità!

Marisin (al pùblich): Chiel sì a sarìa fin-a bon ëd giuremlo dzora ‘l giornal dij coltivator.

             (a Àngel) Chiel am fa ven-e tuta rossa.

Àngel: E a l’ha fin-a ‘d ghëddo.

Marisin (al pùblich): Chiel sì a sarìa fin-a bon ëd giuremlo dzora na scàtola ‘d bombon.

             (a Àngel) Chiel am fa sente vërgognosa.

Àngel: As capiss sùbit che chila a la virà për ël mond.

Marisin (al pùblich): Chiel sì a sarìa fin-a bon ëd  vendme cheicòs.

             (a Àngel)  Ma, monsù Tofèja, ch'am parla nen parèj ch'am gena.

Àngel: Àngel, ch'am ciama pura Àngel.

Marisin: I sai pa s'i podrìa asardeme.

Àngel: Përchè nò?

Marisin: A sà, costa a l'é na ca për bin. Na ca con deuit. Ma përchè a intra nen?

Àngel: Sachërdisna tòta, ma përchè chila a l'é an mes a la pòrta!

Marisin: Ch'a më scusa tant. Ch'a intra, ch'a intra.

Àngel: A l'é mach ch'i vorìa nen pisteje coj bej pedin, neh!

Marisin: Lolì a sarìa pròpi na ròba sensa deuit.

Àngel: Mè amis Minòt, ël padron ëd ca, a-i é?

Marisin: A riva sùbit. Antant chiel...

Àngel: Àngel, ch'am ciama Àngel.

Marisin: …ch'as buta còmod an sala, Àngel.

Àngel: I distorbo pa?

Marisin: I penso nen: a l'avìa pen-a butasse 'n camin ëd parlé con Zeubi, ël fieul.

Àngel: Che peui a sarìa mè fiòss.

Sena 5a:[modifiché]

Marisin a compagna monsù Tofèja ant la sala e a lo buta a l'asi.

Àngel: A l'é përmess? As peul intré?

Marisin: Ch'as seta 'ndoa ch'a veul.

Àngel: Mersì, i j'era pròpi strach.

Marisin: Signor, già strach a la matin bonora?

Àngel: A l'é ch'i son ëvnuit a pé.

Marisin: Da soa ca fin-a a sì?!

Àngel: Ël médich a l'ha consijame 'd fé 'd moviment.

Marisin (vers ël pùblich): Dagià che cost monsù-sì a l'é un ëd coj ch'a son costumà a pijé

                                        la vitura dritura për andé al cess!

            (vers Àngel): A veul bèive cheicòs për tiresse su?

Àngel: Magara: che ch'a më smon?

Marisin: Ëd sòlit i smonoma 'd vèrmot o 'd vin chinà ma...

Àngel: Ma?...

Marisin: Ma a chiel i-j sugerisso 'd tasté 'l passito.

Àngel: Passito d'Erbolus?

Marisin: É!       

Àngel: Erbolus ëd Caluso?

Marisin: D'andoa sëdnò? A veul pa ch'a sia Erbolus ëd Venessia?

Àngel (vers ël pùblich): Basta lah: i lo savìa che a Venessia an-n'avìo 'd ròbe bele, ch’a

                                     l’han le góndole, ch’a cusin-o la granseola… ma ch'a l'avèisso

                                     fin-a 's giuss bon da mat... Mai sentulo.

Marisin: E magara, prima ‘d tasté ‘l passito, a lo pijerìa ‘n bon cafè?

Àngel:  Ma a sarìa ciamé tròp.

Marisin: Àngel, che a në dis d'un pàira 'd biciolin da mojé,... un pòch da sì, un pòch da là?

Àngel (vers ël pùblich): Ah, la birbacion-a!

          (vers Marisin): Coma ch'a sarìa: "Mojé 'n pòch da sì, un pòch da là?".

Marisin: Un pòch ant ël cafè, un pòch ant ël passito!

Àngel: Àh! A mi a l'é sempe piasume mojé 'l biciolin un pòch da sì, un pòch da là.

Marisin: I lo sai, i lo sai.

Àngel: Coma ch'a sarìa dì: "I lo sai, i lo sai".

Marisin: I-j ciamo scusa, Àngel . I l'hai ciapà 'n bàilo. I volìa dì: im lo figuro, im lo

            figuro.

Àngel: Ma coma ch'a fà a figuress-lo?

Marisin: Òh, a l'é nen ch'a-j vada tanta siensa: tuti a lo san che chiel a l'é 'n bocafin-a.

Àngel: Lòn a l'é vej.

Marisin: A diso 'dcò ch'a l'é 'n blagheur...

Àngel (contrarià): Coma, coma, coma?

Marisin: Blagheur si, ma 'd coj stilos!

Àngel (tut godù): E fin-a lòn a l'é vej.

Marisin: Ch'a l'é un "ch'a sà"!

Àngel: Sacrosant! A l'han pròpi rason.

Marisin: Ch'a l'é nen coma coj capon ch'a veulo canté da gal.

Àngel: A diso fin-a lòn?

(Marisin a tas ma Àngel a speta)

Marisin: …….

Àngel: A l'ha dit?

Marisin: I l'hai dit gnente: a më smijava 'd dovèj gionté cheicòs, ma as vëd ch’a l'é

             scapame da 'n boca.

Àngel: Darmagi: quand ch'an fan ëd compliment, a mi am pias ch'as continua.

Marisin (al pùblich): Chiel sì a devo avèilo tira sù con un pavon për bàila.

             (a Àngel): Dzortut quand ch'a son merità!

Àngel: É già, a lo diso pròpi tuti.

Marisin (al pùblich): Steve bin atent che adess an fà fin-a la roa... (pàusa: coma se

                                 cheidun dël pùblich aj ciamèissa cheicòs)... Pa la roa dë scòrta: an fà

                                 la roa coma ij pavon!

             (a Àngel): A diso còsa?

Àngel: A diso...: j'àutri a lo diso,...

Marisin (al pùblich): Chiel sì a l'é 'ncantasse.

             (a Àngel): Òh Àngel, ch'am fasa nen susté: lòn ch'a l'é ch’a-j diso?

Àngel: A diso, a diso ch'i son ël pì brav, ël pì 'n piòta eee...

Marisin: Eee?...

Àngel: Ël pì modest!

Marisin: Ma nò!

Àngel: Già!

Marisin: Ma che frase bela, ma che ròba bela.

Àngel: Pròpi bela.

Marisin: Ma a diso parèj? Pròpi dabon?

Àngel: Pròpi për-da-bon!

Marisin: I sarìa franch curiosa 'd savèj chi ch'a l'é ch'a l'ha sentensià na ròba filosòfica

            parèj: a dev esse un ëstudià. Un anteligent.

Àngel: Për fòrsa ch'a dev esse coma ch'a dis chila: a l'ha pròpi rason!

Marisin: A dev esse un ch'a travaja 'nt le scòle tipo...

Àngel: Tipo?

Marisin: Tipo... 'n professor, un majestro. Dritura...

Àngel: Dritura?...

Marisin: Dritura... dritura 'n bidel!

Àngel: A dila giusta... i son ëstàit mi!

Marisin (al pùblich): Neh ch'i l'avrìo mai e peui mai maginass-lo?

             (a Àngel): Ma alora chiel a l'é 'n filòsof!

Àngel: E tuti j'àutri a son ëstàit d'acòrdi.

Marisin: Un còrno ch'a më sbuèla s'i l'aveissa  mai dubità 'd lòn!

Àngel: Adess ëd mi as peul dì ch'am conòssa bin.

Marisin A sta mira a më smija duvert coma, coma...

Àngel: Ma ch'am disa coma.

Marisin: Duvert coma un lìber duvert. Valà!

Àngel: Ma chila , ëd chila...

Marisin: Ëd mi? Che ch'a veul ch'i l'abia da conteje.

Àngel: Ma mi i sai ch'a l'ha virà për ël mond.

Marisin: Beh, pròpi tut ël mond... a l'é na paròla gròssa.

Àngel: E cò ch'a fasìa? Ch'a conta, ch’a conta...

Marisin (a malasi): Mah, i l'hai virà për l'Euròpa.

Àngel: Però! E andova?

Marisin: Un pòch da sì,... un pòch da là.

Àngel: Un pòch da sì, un pòch da là: ma, për esempi?...

Marisin: I son ëstàita a Ivrèja, a Osta, an Ast e fin-a...

Àngel: E fin-a?

Marisin: E fin-a a Turin!

Àngel: Madòsca s'a l'ha virà! A la virà pròpi tant!

Marisin: Ma peui i l'hai slargà 'l vir!

Àngel: A l'é sigur 'me l'òr ch'a l'ha dasse sempe da fé.

Marisin: Sempre!

Àngel: Certo ch'a l'ha travajà tant!

Marisin: Mè car Àngel, lòn ch'a veul: i l'hai sempre dovù rangeme. E da quand ch'i j'era

           bele mach na totin-a.

Àngel: Òh pòvra cita! Ma a l'ha sempre fàit cost travaj-sì?

Marisin: Nò, nò: cost travaj i lo faso për necessità.

Àngel: La necessità a fà fé 'd còse insòlite.

Marisin Përchè a dis parèj?

Àngel : Përchè chila a më smija 'n tipo tròp brilant...

Marisin: Grassie për ës compliment bel.

Àngel: ..e sgairà për coste mansion ch'a l'ha adess.

Marisin: A ch'i-j lo conta.

Àngel: Tutun a l'ha pa dime lòn ch'a fasìa coma travaj.

Marisin (malissiosa): Mi i j'era PI-ERE, Relassion Pùbliche.

Àngel: A dev esse 'n travaj stimolant e fosonant.

Marisin: As conòsso tante përson-e.

Àngel: Ch'am gava na nata, Marisin.

Marisin (al pùblich): Ma che ch'a l'ha butasse an testa!

             (a Àngel) Che ch'i devo gaveje?

Àngel: Ch'a më scusa: ch'am gava na curiosità.

Marisin: S'a l'é mach sòn, ch'am disa cola.

Àngel: A sà, mi 'd ròbe i në sai tante, comsìa i son nen bon ëd magineme 'd cò ch'a

          consista cost travaj.

Marisin: Pa gnente dë straordinari: dij monsù 't contato, as pija pontel e a s serca 'd buteje

             a l'asi.

Àngel: Buteje a l'asi? I seguito a nen capì.

Marisin: As serca 'd fé 'n manera 'd deje lòn ch'a l'han damanca.

Àngel (al pùblich): I seguito a capì gnente, ma s’ij lo ciamo 'ncor na vòlta, i l'hai paùra 'd

                              fé la figura dël cicolaté. Dagià ch'a l'ha dame dël filòsof, i vorerìa mai

                              esse retrocedù a gnurant.

          (a Marisin): Adess sì ch'a l'é ciàir coma 'l Pater Noster. E as vagnava bin?

Marisin: As vagnava, as vagnava pro: a caplà! Ma a-i në restava pòich.

Àngel: E come mai?

Marisin (al pùblich): Ma chiel sì a më smija 'n dassié russ!

             (a Àngel): Mè car Àngel, le spèise a j'ero tròpe, tante.

Àngel: Tante tante?

Marisin: Tante coma le taje ch'as anventa tuti ij sant di col ministro ch'a ven da Padoa. Ël

              nòm a më scapa, ma am arcòrdo mach ch'a fasìa tant bordel...

Àngel: It veules-to pa dì Padoa Schioppa?

Marisin: É, é: pròpi chiel-lì!

Àngel: Antlora le spèise a j'ero pròpi tante. Ma che dijo, tante: e-sa-ge-rà!

Marisin: Ch'a pensa, Àngel: ch'a gava l’afit, ch'a gava 'l vëstì, ch'a gava j'oberge, ch'a

            gava...

Àngel: Ch'a gava?...

Marisin: Ch'a gava ij traspòrt.... Ch'a gava fin-a l'organisassion: e, belessì, ch'a gava pura

            gròss!

Àngel: Ah! - capisso, capisso.

(an cost moment a intra Zeubi)

Zeubi: Ma che ch’a-j càpita belessì 'ndrinta?

Àngel: E che ch’a-j dovrìa capiteje?

Marisin: Belessì aj capita pròpi gnente.

Zeubi: A mi a më smijava che cheicadun a fèissa le preuve për na neuva reclam për ij

          ferment ëd làit!

Marisin: (al pùblich) Ël cit a dev avèj durmì mal e agità!

              (a Àngel): Adsadess i vado dun-a a pronteje 'l cafè, neh!

Àngel: I lo spetrai con sust.

Zeubi: Ma coma: për mi gnente: për contra për a mè parin...

Marisin: Pas-ti, it në darai na tassa 'dcò a ti.

Zeubi: A-i é 'd doss?

Marisin: Ij biciolin!

Sena 6a:[modifiché]

Marisin a seurt  e a lassa  monsù Tofèja con sò fiòss Zeubi.

Zeubi: Alora, parin, i ciapo un bàilo o i l'hai cucate a fé 'l "filarin" con nòstra Marisin?

Àngel: Ma nò, che ch'it sàuta un ment?

Zeubi: I lo conòsso col ësguard...

Àngel: E che sguard ch'i l'avrìa?

Zeubi: Un pòch da foìn, un pòch da mërluss.

Àngel: Ma va là, it l'has mach dle stòrie.

Zeubi: Ma vardte lì: it l'has ëdcò tirà feura 'l cassiòt e...

Àngel: Ma...

Zeubi:  ...e tirà 'n drinta la pansa!

(a intra Minòt)

Minòt: E se tò parin a tira fòra 'l cassiòt...

Zeubi: ...e se a s-ciòpa pitòst che tiré ‘l fià...

Minòt: ...për ëstërmé tuta soa "biblioteca dël gust"...

Zeubi: ...mè parin a l'é bele cheuit!

Minòt: Già, ël nòstr car Àngel a l'é butasse 'n cassa e a ponta coma 'n can da ferma.

Àngel: Santa passiensa, i seve mëraco buteve d'acòrde për badineme?

Minòt: S'it veules it porteroma në specc: parèj i saroma 'n tre a badiné!

Zeubi: Fòrsa, papà, spara un-a 'd toe sentense.

Àngel: Ma, për piasì...

Minòt: Donca, as podrìa dì...

Zeubi: As podrìa dì?...

Minòt: ...che l'amor a l’ é bon fé diventé pontùa fin-a na bòcia!

Zeubi: (a sghignassa)

Àngel: Adess chitela për piasì: s'an sentèissa, Marisin a podrìa ofendse!

Minòt: Alora i -j gionto n'àutra sentensa.

Zeubi: Fòrsa, pa': fane rije.  

Àngel: Voi i rije, ma mi...

Minòt: L'amor, la fam e la toss a son ròbe ch'as fan conòsse!

Zeubi (a Àngel sbefios): E ch'as peulo pa stërmesse!

          (al pùblich sagrinà): Mi i në sai cheicòs! 

(Minòt a cambia discors)

Minòt: Car amis, i j’era giusta ‘n camin ‘d parlé con mè fieul.

Àngel: Alora mi im në vado…

Zeubi: Sensa speté ‘l cafè prontà spress për ti?

Àngel: Natural che nò: dësnò che ch’i sarìa vnuit a fé bele-sì?

Zeubi: Ma s’a l’é ciàir coma ‘l sol: për fete soagné bin bin da Marisin!

Àngel: Schersa sempre ti.

Minòt: Comsìa it peude fërmete.

Àngel: Ma s’i deve parlé ‘d vòstri afé. Magara i dëstorbo.

Minòt: Gnanca a parlene : it ses-to o i ses-to pa mè amis?

Àngel: Da quand ch’i portavo le braje curte…

Minòt: …e ij ginoj tuti splà!

Àngel: Fin-a da fieuj i soma stàit na bela còca.

Minòt: Na cobia 'd fer!

Àngel: Fin-a a che ti it ses mariate.

Minòt: Për contra ti it l'has mai posà 'l capel...

Àngel: A sarà përchè i l'hai mai trovà cola ch'a fà për mi.

Zeubi: Për mi a l'é pa ch'it l'abie butaje tant impegn a sërché.

(Minòt a buta na man an sla spala al fieul)

Minòt: Comsìa Zeubi a l’é tò fiòss: giumai a l’é coma s’it fusse ‘d famija.

Àngel: S’a l’é mach për lolì Zeubi a l’é 'l fiòss ch'i l'hai pì car!

Zeubi: S’a l’é mach për lolì i son l’ùnich fiòss ch’it l’has!

Àngel: It dises che sarà-lo për lòn ch’it ses-to mè preferì?

Minòt: Dal moment ch'i soma an famija, sentoma alora lòn che Zeubi a vorìa ciameme.

Àngel: Dzortut profitand dl'ocasion ch'i l'oma gnun-e fomne d'antorn!

Zeubi: A l'é pròpi 'd fomne ch'i vorìa parlé.

Minòt (al pùblich): A l'é giovo, ma ha l'ha già pijà na bon-a stra.

          (a Zeubi): Chissà a vàire ch'it j fase 'l fil.

Àngel: A peul nen manché: tut sò pare!

Zeubi: A dila con sincerità... a l'é pa ch'i 'n n'abia tante.

Àngel: Cheicòs a l'ha pijà fin-a da la mare.

Minòt: Su, abia nen gena: parla.

Zeubi: A l'é ch'i-j parlo a un-a. A l'é già da temp.

Minòt: It l'has pa combiname chèich pastiss?

Àngel: E che pastiss it veules mai ch'a l'abia combinate.

Zeubi: Ma...

Minòt (a Zeubi): Stà ciuto ti.

          (a Àngel): It sas mooootobin ben a che pastiss i m'arferisso!

Zeubi: Ma...

Àngel (a Zeubi): Pensje nen ti: sta ciuto 'n moment.

          (a Minòt): E che a sarà mai?

Zeubi: Mi...

Minòt (a Zeubi): Basta ti!.

          (a Àngel): E che a sarà mai? - a dis chiel. E che a sarà mai? Un disastr, it lo dijo

                           mi!

Zeubi: Tutun...

Àngel (a Zeubi): I l'hai dite 'd tase ch'i-i penso mi: Son-ne o son-ne pa tò barba? Ma che

                         ch'i diso "barba": i son tò parin!

          (a Minòt): A sarìa nen la prima vira che an sto mond a-j càpita na ròba parèj! Ma

                            andova ch'it vives?

Zeubi: Da già che...

Minòt (a Zeubi): Con ti i parloma dòp!

          (a Àngel): Andova ch'i vivo, am ciama andova ch'i vivo! Antant ch'i ch'a l'é ch'a-j

                           lo dis a soa mama? Òh pòvra la mia Lussìa. Chissà coma ch'a la pijerà!

           (a Zeubi): Adess it i-j lo dises ti, it i-j lo dises! A toa mama.

Zeubi: Che..

Àngel (a Zeubi): Sagrin-te nen, ti!

          (a Minòt): Coma ch'a la pijerà Lussìa it lo diso mi: andrà ant un-a 'd cole boteghe

                           ëd lusso, ch'as ciamo boutique, a frusté 'n pàira 'd carte 'd crédit për

                           archinchesse con un na vesta neuva prontà për l'ocasion!

Zeubi: Voi...

Minòt (a Zeubi): Ma basta ti!.

          (a tuti): Iv ët rendes cont: costa a l'é na ca con deuit. Mai capità na ròba përparèj

                            an costa famija.

Àngel (al pùblich): A më smija pròpi che an costa famija, an costa ca con deuit, as

                              mangia 'd memòria a quat ganasse!

          (a Zeubi): Ma it l'has sentulo tò pare? Boneur ch'i-i son mi, belessì!

          (a Minòt): Mè car Minòt, it l'has-to ciapate për cas l'Alzheimer?

Minòt: Chi, mi? l'Alzheimer? Nò 'd sigura.

Àngel: Mè car fiòss, fomse 'n pòch conté dal tò pare sì present, ëd quand che, mi e chiel, i

           j'ero andàit a ciameje la man ëd toa mare a tò nòno sò mëssé.

Minòt: Ma che ch'a j'intra sòn?

Àngel: A l'é mach për ciairì ch'it l'avìe gnanca cheur d'andeje da sol, da tò mëssé: a l'é

           vera o nen?

Minòt: A l'é vera, a l'é vera. Ma adess a l'é tut n'àutr pàira 'd mànie...

Àngel: E lòn ch'it l'avìe dije a tò mëssé?

Minòt: I l'avìa ciamaje la man ëd soa fija. I l'avìa ciamaje la man ëd Lussìa.

Àngel: E chiel, lòn ch'a l'avìa rëspondute, chiel?

Minòt: An cost moment im n'anviso pa pì: con tut ël temp ch'a l'é passaje...

Àngel (a Minòt): Alora i-i penso mi a dete na man a anvisete.

          (a Zeubi) A la dije: "It venes a ciameme la man adess, adess ch'it ses già pijate tut

                         ël rest!".

           (a Minòt): E peui a l'avìa fortì 'l tut giontand cheicòs.

Minòt e Zeubi: E lòn ch'a l'avìa fortì?

Àngel: Ëdcò a mi la memòria, chèich vòlta, am fà difet...

Minòt (al pùblich) Për boneur!

Àngel: Comsìa dal creus dij tirol dël përfond dël servel, am seurto feura 'd compliment

           coma,... coma "balengo",... coma "fafioché",... coma "pista-pèiver", "gadan",

          "falurco", "falabrach" e... via fòrt parèj.

Minòt: Boneur ch'it l'avìe un veuid ëd memòria!

Àngel: An efet im n'arcòrdo pa pì se tuti coj compliment a l'avìa scandìe un për un, s'a

           l'avìa silabaje për nen ch'it në përdèisse cheicadun o se...

Minòt: O seee?...

Àngel: O se a l'avìa sbrajassant-je 'n sul muso tuti 'nsema!

Minòt: Ti sté cito, mai! Bel amis ch'it ses.

Àngel: Con ti i son amis, ma con Zeubi i son parent: "Ubi maior minor cessat".

Àngel (al pùblich): Ma ch'i ch'a sarà mai 's magior, o 's  minor, ch'a va al cess? Mai

                               capilo, mi.

Minòt (tra 'd chiel):Adess "l'avocat" a taca 'dcò a latiné.

          (a Zeubi): E ti, ti it dise gnente, eh? It l'has gnanca corage 'd parlé,ti! Gnanca 'n

                           corage da singh sòld, a l'ha. Ah, i giovo d'ancheuj, mach bon a

                           compromëtte le fije, a son mach bon!

Zeubi: Adess basta, scoteme bin tuti e doi: mi i l'hai com-pro-më-tù...

Minòt: Eco, im lo sentìa.

Zeubi: E lass-me parlé na bon-a vira: mi i l'hai com-pro-më-tù gnun-e tòte, gnun-e fije!

Minòt e Àngel: Alora 'd lòn ch'i l'oma parlà, fin-a a adess?

Zeubi: Mi, i në sai pa nen: i sai mach ch'i l'eve gavame la paròla d'an boca. Ch'i seve partì

          për la tangent. Gnanca con un flòbert i l’avrìa podù fërmave!

Minòt: Ven sì ch’it ambrassa : i lo savìa che mè fieul a sarìa mai stàit bon ëd deme ‘d

           sagrin, ëd deme ‘d dëspiasì.

Àngel: As peul nen disse ch’a sia coma so pare.

Zeubi: I vorìa dive ch’i son an-namorame.

Minòt: Ah, ij giovo! Ma che blëssa.

Zeubi: Ch’i son an-namorame d’un-a.

Minòt: Boneur : con i temp ch’a coro, e con lòn ch’as sent tuti ij di, costa a l’é mach na

           bon-a neuva.

(a intra Marisin con cafè e biciolin)

Marisin: Ma che batibeuj, ma che agitassion ch’a-i é sì ‘ndrinta: s’i lo savìa, ë l pòst dël

             cafè i l’avrìa prontà na canamìa.

Àngel: Ma la canamìa a sarìa nen ësposasse con ij biciolin!

Marisin: Chiel, monsù Àngel, a l’é pròpi un bocafin-a!

Minòt : Ma varda mach costi doi: "Cio-cio-cio e cio-cio-cio". A son pròpi doe galin-e

            ch’a cacaro. J’àutri a esisto pa!

Zeubi (tra ‘d chiel): Ah l’amor!

Marisin: Steve pasi ch’i l’hai dovrà la caficera  gròssa: a-i në j’é për tuti. Beivilo pura con

             calma che peui iv porterai ‘l passito.

Àngel: A l’é  cost ël cafè che "pì ‘t lo mande giù"…

Minòt: "… pì ‘t lo tira su !".

Àngel: E che marca ch’a l’é-lo? A l’é-lo pa për cas marca Viagra?

Minòt: Ma fa ‘n pòch ël serio, va! – che Zeubi a l’ha ‘d ròbe amportante da dine, adess

           ch’a l’é an-namorasse.

Marisin: Che bel! E, as maria? Chissà quand ch’a lo saprà madamin.

Minòt: Ferma la mula, Marisin! E chi ch’a l’ha mai parlà ‘d mariage?

Zeubi: Ma papà, a l’é lòn ch’i serco ‘d dite d’un pàira ‘d di.

Minòt: Marisin, Àngel: dije fin-a vojàutri cheicòs. It ses tròp giovo.

Zeubi: Ma s’i son pì vej ‘d quand ch’it ses sposate ti.

Àngel: E a-j ciama nen la man a so mëssé, dòp ch’a l’ha già pijasse tut ël rest. Coma ch’a

           l’ha fàit cheicadun ch’i conòsso bin. Ël nòm i lo faso nen… bele s’i lo vardo.

Zeubi: Con jë studi i l’hai finì, un travaj i ‘l l’hai e…

Minòt: Con tò travaj it ciape ‘ncor pòch: për mantene na famìa a-i va ‘d sòld.

Zeubi (con fé fier): Për ij sòld i veuj gnanca sent-ne parlé...

Àngel: Bravo, a l'é parèj ch'a parla n'Òm con la Ò majùscola!

Minòt: It ëm sorprende e it ëm lasse sensa paròle. Ma coma ch'it pensrìe 'd fé?

Zeubi: Sempi: ij sòld ij bute vojàutri.

Marisin: Adess si, che tut a quadra!

Minòt: (vers ël pùblich) Sassin! Gira dësgira, a l'é sempre a mi ch'am toca a tusse: l'amor

                                      a fà tant... ma ij sòld a fan tut quant!

           (vers Zeubi): E ch'i ch'a sarìa "la fortunà"?

Marisin e Àngel: Su, dine, dine...

Zeubi: A l'é na fija bela... bela, a l'é bela coma na stèila.

Marisin e Àngel: Su, dine, dine...

Zeubi: A l'é Stèila, la mia stèila.

Minòt (al pùblich): adess as esprim an vers: i soma bin ciapà!

          (a Zeubi): Adess ch'it fas ël poeta, it veules-to pa tireme giù tut ël firmament! Ma

                           chi ch'a l'é toa gognin-a?

Zeubi: Ma i l'hai pen-a divlo.

Marisin e Àngel: Dijlo a chi? Su, dine, dine...

Zeubi: Ma i seve diventà tuti ciòrgn? Iv l'hai dit ch'a l'é Stèila.

Minòt (sagrinà): Stèila, Stèila chi? A l'é dël pais o a l'é forestera?

Zeubi: A l'é dël pais, a l'é dël pais. E i la conòsse tuti.

Minòt: Stèila, it l'has dit?

Zeubi: Tra l'àutr a dovrìa esse già passà belessì stamatin bonora...

Minòt (vers Marisin): Veus-to vëdde ch'a l'é la "stilista professora dle spèise a spatuss"?

          (vers ë pùblich): Për lolì ch'am jë fasìa bon-e, ch'am suliava l'ego.

Zeubi: A l'avìa pontel con mama për fé dle spèise: i l'eve vist-la coma ch'a l'é bela?

Marisin: A l'ha 'n bel përsonal. E con tò pare a smija fin-a ch'a-i sia na bon-a 'ntèisa.

Zeubi: As ancamin-a bin: scotme pare, i vorìa giusta ciamé toa contenta, toa benedission.

Minòt (con na vos speransosa): Ma, ma... e chila, chila... Stèila, a lo sà?

Zeubi: Sigur: tòta Stèila Fiordacamp a veul diventé Madamin Stèila Frustacotin!

Marisin: A son-a fin-a bin: compliman.

Àngel: Dagià che 'l cafè i l'oma già apressialo, a l'é ora 'd fé 'n brìndes con ël passito!

Marisin: I coro a pijé la bota.

Minòt: Gnun-e bote! Gnun brìndes!

Àngel: Ma coma: gnun cin-cin, gnun biciolin? Con un moment parèj a l'é 'n darmage.

           Un gròss darmage.

Zeubi: Ma papà?!...

Minòt: A l'é na ròba ch'as peul nen fesse: it dago nen la contenta.

Zeubi: Ma se tra nòstre famije a l'ha pa mai staje gnente da dì: dritura Marìa, soa mama, a

          vnisìa a scòla con ti!

Marisin: Costa sì ch'a l'é bela: i veuj nen perd-la.

Minòt: Serietà, Marisin. I soma pa dëdnans a na telenovela: va dëdlà a fé d'àutr, che costi

           a son afé 'd famija. A son còse riservà.

Àngel: Vàire riservà? I devo 'ndemne 'dcò mi?

Zeubi: Resta a deme na man , Parin.

Marisin: Ma mi, dëdlà, i l’hai mai gnente da fé.

Minòt: E chi ch’a lo dis ch’it l’has mai gnente da fé?

Marisin: Chiel monsù. Am dis sempre ch’i l’hai mai gnente da fé…

Minòt: Sigura ch’i l’hai dit parèj?

Marisin: Sigura!

Zeubi: A l’ha rason Marisin: i l’hai sentulo ‘dcò mi!

Minòt : Pa possibel…

Zeubi : E bin pì ‘d na vira.

Minòt (a Zeubi): Ti, j’ocasion për tase… mai ch’it jë ciape al vòl, neh?

Àngel: It l’has volù mandelo a scola, ti. It l’has volù ch’a studièissa, ti… E adess at

           contradiss: ciapa lì!

Minòt: It ët bute ‘dcò ti?…

Marisin: Ma coma ch’a l’é ‘nteligent chiel, monsù Àngel.

Minòt: Ancor sì, ti?

Marisin: Për fòrsa, s’i l’hai gnente da fé…

Minòt: Bon ben! S’it l’has gnente da fé,… s’it l’has gnente da fé,…

Marisin: S’i l’hai gnente da fé?…

Minòt: …valo a fé da n’àutra part!

Marisin: Alora mi i vado dëdlà: s'i l'eve da bzògn ciameme. Cerea Àngel.

Àngel: Cerea, Marisin.

(Marisin a seurt ma a resta a scanucé e orijé)

Zeubi: Papà, mi i-j veuj bin a Stèila, e chila am në veul a mi, donca…

Àngel: Donca, s’as veulo bin…

Zeubi: ...mi it ciamo la contenta.

Àngel: Tut a fila : daje sa contenta e tocoma ij bicer na vira con ël passito!

Minòt: Gnente da fé: as na parla gnanca! A l’é na ròba ch’as farà mai!

Zeubi: Ma përchè?

Àngel: Ma coma ch’it la bute giù dura : a son giovo, san, as veulo bin! Ma përchè dije ‘d

           nò?

Minòt: Përchè i lo dijo mi!

Zeubi: Ma as peul almeno savèjne ij motiv?

Minòt: A l’é nen na ròba ch’at riguarda. Nò e basta : fame pì nen parlé!

Zeubi: Ma coma a sarìa ch’a l’é na ròba ch’am riguarda nen: i son mi col ch’a veul

          mariesse! I devo savèj.

Minòt: Përchè Stèila a fà nen për ti.

Àngel: Ma për che motiv? As peul nen dì nò e basta.

Zeubi: A l’ha rason ël parin: as peul nen mach dì nò.

Minòt: Eco... nò e basta! Ma ti, Zeubi, con costa fija it l’has combinà cheicòs?

Zeubi: Mi Stèila i l’hai gnanca tocala con un dil. Ma i-j veuj tanta ‘d cola bin.

Àngel: Gnanca 'n basin?

Zeubi: Gnanca 'n basin!

Àngel: Da nen chërde. Ai mè temp... dël '68... la rivolussion sessual...

Minòt: Lassa perde, Àngel. A l'é nen ël moment. Boneur ch'a l'é suceduje gnente.

Zeubi: Alora…

Minòt: Alora la mia rispòsta a l’é sempe cola: nò!

Àngel: I l’avrìa mai fate dur parèj : dritura ciòrgn dëdnans a l’Amor.

Zeubi: A la finitiva i l'hai nen capì tò arfud, papà. Comsìa, con o sensa toa contenta... mi,

          Stèila, i la pijerai l'istess!

Àngel: Cost sì ch'a l'é parlé da òm.

Minòt: Alora mi i son bele ruvinà!

Àngel: Ma che ruvinà e ruvinà: it peule mach blaghete d'avèj un fieul coma Zeubi. Un

           fieul ch'a l'é diventà grand, ch'as pija soe responsabilità, ch'a decid  ëd soa vita.

Zeubi: E mi ch'i j'era gnanca 'ntajam-ne 'd tut sòn.

Minòt: A sta mira am resta gnente d'àutr che confessé...

Àngel: Confessé? E chi ch'it veules-to confessé, ti? It ses sò pare, pa 'l prevòst!

Marisin (fòra camp) Monsù Minòt Frustacotin a l'é montasse la testa!

Zeubi: Che confusion. I capisso pì gnente.

Minòt: Ma i son mi ch'i devo confessé, confessé mia colpa.

Zeubi: Ma che ch'it j'ìntres ti?

Àngel: Già, conta e peui domje mach la contenta as fieul e tocoma ij bicer.

Minòt: Mi iv contrai mach s'im dareve vòstra paròla d'onor che gnente a surtirà

          d'ambelessì, ch'iv na stareve bin botonà!

Àngel: Sa, taja curt e cont-ne che mi i son bele mòrt da la sèj!

Minòt: Prima deve paròla, vòstra paròla d'onor...

Àngel: ...ëd fene paròla con gnun: it l'has mia paròla.

Minòt: Zeubi?

Zeubi: It l'has ëdcò mia paròla.

Minòt: Con gnun? Dzortut con toa mare?

Zeubi: Con chila i batrai gnanca na paròla!

Marisin (fòra camp): Lor-sì a paròle a-j ferma pì gnun!

Minòt: Bin, i deve savèj che Zeubi a peul nen mariesse con Stèila përchè,  përchè Stèila a

          l'é fija 'd Marìa.

Àngel: Varda mach, adess a l'é tut ciàir coma 'l sol: belessì as peul nen bèive 'l passito

           përchè Marìa a l'é la mama dë Stèila!

Minòt (sempe pì genà): Nò, a l'é che se Marìa a l'é la mama dë Stèila... Zeubi... Zeubi a

                                     l'é...

Zeubi: Mi i son?...

Minòt: Zeubi a l'é sò frel!

Àngel: Ma , se Zeubi, nò, i vorìa dì che... se Marìa a l'é la mama, Stèila la sorela... ti, ti...

Minòt: Già, mi...

Àngel: ...ti it peule nen esse lë mëssé dë Stèila!

Zeubi: Dime ch'a l'é nen vera.

Minòt: A l'é vera, a l'é vera. Darmagi s'a l'é vera!

Àngel: E it peule gnanca diventé lë mëssé 'd Zeubi!

Marisin (fòra camp) E a mi am conto che costa a sarìa na ca da bin, na ca con deuit!

                               Cribio!

Zeubi: Ma coma ch'it l'has podù?

Àngel (a Zeubi): Mè car Zeubi, ant la manera sòlita, a la mòda veja.

           (a Minòt): Brighela d'un Minòt it l'avìe pa mai dimla, costa. Dai, conta coma ch'it

                            l'has fàit, coma ch'a l'é podù sucede.

Minòt: Na vira i l'avìo organisà la festa dij pèssi, e mi e Marìa ij j'ero dël comitato.

Àngel: N'àutra pì cioca? Ch'a bastèissa esse dël comitato për buté al mond ëd masnà i lo

           savìa pròpi nen. Boneur che mi i l'vìa pì car andé a gieughe a set e mes.

Zeubi: Ma parin, it l'has fin-a 'l vissi dël gieugh d'asar?

Àngel (a Zeubi): Ma a smija ch'a fasa gnun dani oltra che a mia sacocià.

          (a Minòt): Va avanti, conta.

Minòt: Marìa e mi i l'avìo l'ancombensa ëd pronté la cassa al tesòr...

Marisin (fòra camp): Pì che prontà la cassa a l'han trovalo bele lor ël tesòr.

Minòt: ...e i j'ero andà su e giù për tut ël pais fin-a che ch'i soma tornà ant la sede dla         

pro loco.

Àngel (irònich): Cert ch'a l'é 'n pòst romàntich.

Minòt: Për gnente, mach che... ël temp a l'era bass e le nìvole a j'ero fasse scure e afrose.

           Peui, a l'improvista, a l'avìa ausasse 'l vent e tacà a pieuve. La temperadura a l'era

          bassasse e la pòvra Marìa a l'avìa frèid.

Àngel: E ti it j'eres, da col gran cavajer ch'it ses, smonute dë scaudela.

Minòt: Pòvra fija, a l'era frèida coma la giassa. Ma nen mach chila: ëdcò mi i batìa le

          brochëtte.

Zeubi: Ma a fasìa pròpi frèid parèj?

Minòt: A l'avìa 'dcò tempestà. Parèj i soma setasse sul sofà e ambrassasse për ëscaudesse,

           mach për ëscaudesse, neh!

Àngel: Giust, mach për ëscaudesse.

Minòt: Ma dal moment ch'a l'era luj, i soma dun-a scaudasse...

Àngel: Im figuro 'l calor!

Minòt: E che calor! E i l'oma gnanca ancorzuss-ne dël temp ch'a passava. Dël temp ch'a

         cambiava.

Àngel: Im lo magìn-o.

Minòt: Quand ch'i l'oma vardà fòra a j'era la stèila Boera ch'a lusìa.

Àngel: A sarà-lo pa për lòn che Marìa a l'avrà ciamà Stèila soa fija?

Zeubi: Ma alora Stèila a l'é mia sorela.

Minòt: Për lòn ch'i peulo nen dete la contenta. Ma, im arcomando: nen na paròla con

          chicassìa!

Àngel: A sarìa në scàndol tròp gròss!

Zeubi: Im në vado a magoné bele daspërmì: i podrai gnanca confideme con mia Stèila. I

          veulo pa deje 'l badò d'un dëspiasì gròss parèj.

Minòt: I farai an manera 'd mandete prima al mar, an nòstra ca an riviera: chissà che

          cambiand ambient it ët console 'n pòch: për ti a sarà pòca còsa, ma crëdme: ël

          temp, ant costi cas, a l'é la meisin-a giusta.

Àngel: Andoma, Zeubi, ch'im në vado 'dcò mi.

(Àngel e Zeubi as në van lassand sol monsù Frustacotin)

Minòt: Ah, l' Amor: n'ora 'd piasì, sent ëd dolor!

(a calo le lus: fin dël prim at)