Tavo Burat/La preghiera dj'aso
La preghiera dj'aso[modifiché]
Oh Nosgnor, fà ch'i sio bon ëd manten-e ij pé sla tera e j'orìe bin drite vers ël cel, për nen perde gnente dla toa Paròla.
Dane, Nosgnor, na schin-a coragiosa, për podèj suporté j'uman pu grev. Fa, Nosgnor, ch'i sio bon ëd marcé bin drit, an dëspressiand sia le carësse dij flateur, che le foëttà.
Fa, Nosgnor, ch'i sio bon ëd nen sente j'ansult, e la malarconossensa: i desideroma mach cola ciorgnërà-lì.
It ciamoma nen dë schivjé tute le boricade, përché consëssìa n'aso a farà sèmper d'asnade.
It ciamoma nomach,Nosgnor, ëd mai disperé 'd tò pardon che ti 't an dé a gratis, a noi aso aussì disgrassià 'me ch'i soma, parèj 'me ch'a digo coj pòver uman che, tutun, a capisso gnanca na frisa né dj'aso né 'd ti, ch'it ses ëscapà da l'Egìt con un dij nòss frej, e ch'it l'has fàit toa intrada profètica a Gerusalem sla schin-a d'un ëd noiàutri.
(Autor anònim)
Da: "La Vëggia ant la grangia dël barbèt", soagnà da Tavo Burat, in: "Valdesi a Biella", anno VI, n. 3, giugno 2004.