Silvio Viberti/Pais ch'o va via

Da Wikisource.

Artorn


PAIS CH’O VA VIA[modifiché]

I ’mpivo a saira ’d ciance
’n sir mirat dra gesa.
A piassa a grignava ’d masnà.
Scrissivo ’r banche ’nt r’osto
sota ’r pais dër partìe a tressèt.
E ’r cun-e rognavo ’d ninin
ch’i sercavo ’r pipin.
Favo a fira, ’nt o neucc,
sapa ën spala
coj ch’i tornavo dai camp
dëscorind dra vaca,
dra nada, dër vin.
E ’r marin-e
’n fond a ra cort
finivo ’d fé cheuse a cognà.
Ij cobiòt
sota ai busch ëd nissòre,
’s promëtivo
’ntrames ai basin,
na vita ’d travaj da fé ’nsem
për un tamp sansa fin...

Ër ronze, adess, coato ’r mirat.
Nì banche, nì òsto!
Pì gnun cobiòt sota ’r nissòre,
nì grign ëd masnà...
Pòr pais!
Land sa-ti ’ndà?

Da «Langa, patria cita» edission «La slòira»- Ivrèja, 2005 </poem>

Tradussion italian-a

PAIS CH’A VA VIA – A ampinìo la sèira ’d paròle, / sël murajèt ëd la cesa. / La piassa a riìja ’d masnà. / A scrussìo le banche ’nt l’òsto / sota al pèis ëd le partìe a tressèt. / Le cun-e a rognavo ’d citin / ch’a sercavo la pupa. / A fasìo la fila, ant la neuit, / sapa an spala, / coj ch’a tornavo dai camp / dëscorend ëd la vaca, / ëd l’ananda, dël vin. / E le marin-e / an fond a la cort / a finìo ’d fé cheuse la cognà. / Ij cobiòt / sota ai busson ëd ninsòle, / as promëtìo / an mes ai basin, / na vita ’d travaj da fé ansema / për un temp sensa fin... // Le ronze, adess, a coato ’l murajèt. / Nì banche, nì òsto! / Pì gnun cobiòt sota a le ninsòle, / nì rijade ’d masnà... / Pòver pais! / Andoa ch’it ses andàit?