Vai al contenuto

Sergio Notario/Slus ëd poesìa an sla natura

Da Wikisource.

Artorn


Slus ëd poesìa an sla natura

[modifiché]

(Coj che ij giaponèis a ciamo HAIKU)

A l’ombra scura
spantià da la nosera
a gieugo ij folèt

Pì gnun-e ombre
gnanca ’n sospet, la nebia
tut fà dë stërmion

A l’é ’n cel gris
ch’a fà coma na masnà:
chiel a grimassa

Ciàira piuvzin-a
ël cel ti ben it lave
dai pì gròss magon

Al levé dël sol
canto le creature
na giornà d’amor

Mojà la tèra
le lerme dla Madòna
ujin ant ël bòsch

Matin dla prima:
ij pan e vin anrosà
a ghicio dal pra

Ambrun-e mure,
gran-e ’d blëssa smorfiose
ëd rudie calà

Ant j’euj bërluso
dal reusa al ross vermèj
busson ëd brossaj

Òh ste frolin-e
cheuite ant la boschin-a!
ël nas a fà festa!

Color e përfum
 d’ampole sërvaje:
la boca a rij

Garoflin concòrdia:
un përfum d’amel spantià
arlongh ij senté

Ij narsis sërvaj
at fan giré la testa
me tò strafognin

Serpol përfumà:
mè pé chiel a soagna
an sla montagna

Rampié rochere
për stèile ëd montagna:
scalin ëd camoss

Biòce d’ovata
che ël bordel a pasio:
a l’é ’l nebion

Giòja novela
coma na freidolin-a
ant ël pra ’d mars