Sergio Notario/Na ciaciarada tra chiel e chiel d'un ch'a vend j'armanach

Na ciaciarada tra chiel e chiel d'un ch'a vend j'armanach

(Coj che ij giaponèis a ciamo HAIKU)

…a l’é coma memorié
col gran Poeta dl’Infinì,
ij so Diàlogh, coj-là
coj che pa sèmper it capije
antlora…e adess ancora…

…përchè che l’òm
as fà-lo un pont d’onor
a armanaché an sël doman
e a stampé ancora
e peuj sempe
lòn che già sempe a l’é stàit?!
na coalera ´d di
ch’a deuvo vnì
e, sùbit ch’a ven-o,
a son già finì…

…armanaché!
ma armanaché a veul dì:
fé ´d castej an aria,
strologhé, lambichesse ´l servel,
guardé longh e leugn,
nutrisse ´d seugn…

…pij-te varda e las-te nen
angabiolé dal Poeta!
për l’ann ch’a-i ven
ij tò armanach,
coma s’a fusso
giajèt dl’ajassa,
smon-je ´n sij banchèt ëd la piassa;
ch’a sio pien ëd color
coma gòle sbërlusente,
faravosche, stèile ´d fò
dij farò dle colin-e,
faje dësmorin-e
che a ti e a j’àutri
av dan na gròssa man
për argiojive l’ann.