Sergio Gondolo/Sla poesìa
Sla poesìa
[modifiché]Sensa feje cas, ël rabel as fërma,
tra filure argentà e pensé dë vlù,
la fantasìa con deuit a pija ’l vòl,
coma ’n parpajon ’nt un pra fiorì.
Se ’m deve na piuma mè cheur
as raviòla bin volënté sla poesìa,
dosman vardand al reu dla lun-a,
tra soasì caplavor ëd nòst passà.
Mi i camino arlongh a veje stròfe ,
adasi coma na lumassa scura,
che dzora ’n pra arvestì ’d rosà
a scapa a l’alvesse dël sol estiv.
I tambusso pa fòrt a l’uss dël temp,
genà, ma bin gropà a nòste rèis
i vad vers na lenga da fé arvive ,
scotand la dotrina ’d chi ’m veul ben.