Sergio Gondolo/Bele sì

Bele sì

Bele sì, sota jë spalior ëd lun-a,
n’emossion misteriosa a cala.
A l’é dlicà, cola bela lus lontan-a,
che ’d colp s’anvisca e a tërmola.

L’otonn a speta soa còtia cuverta!
Sle frange dij mè seugn mancà,
an passand, un leger vent a sopata
le feuje spalie ’d giàun colorà.

I veuj artrové ij pensé ch’i l’hai përdù.
An sn’armonìa ’d na bela canson,
i vorìa pijeme lòn ch’i l’hai mai avù.

Na fior, un soris sensa costrission.
La passiensa…, la prima dle virtù,
për chi a marcia ’nt le tribulassion.