Rita Giacomino/Matinà an montagna
Matinà an montagna
[modifiché]Tra nice 'd mofa
e farzòle ricamèe
a viv ël bòsch
con ij seu abitënt,
Stisse 'd sol càud
chëjën sij fòje lustre
dla mariana[1] e dël vërzel[1],
a fën lusër la rosà
posà sij fij d'erba novela
e l'argëint fin ëd na ragnà.
Sota un sapin
a-j nass un bolé,
tra ij ram a sàuta un prom
e pòch distënt
a profuma un ciclamin.
Mi e respiro l'ària
frësca ant la matin,
pià da la maravija
d'ésser al mond.