Rino Serra/Le fior dël mal/161
XIII. Le plente d'un Icaro[modifiché]
J'apassionà 'd le bagasse
A son giojos, frèsch e bin ciadlà;
Riguard a mi, i l'hai ij brass ës-ciapà
Përchè a nivole a son liasse.
Grassie a incomparàbij astr
Che 'n fond al cel a flambo,
Mè euj consumà a vëddo
Mach pì arcòrd ëd soj rossastr.
Për gnente dle spassi 'mbelessì
Ël senter e la fin i truv-reu;
Mi i sai pa sot qual euj ëd feu
Mia ala s-ciapesse i l'hai sentì;
E doa l'amor për ël bel, brusà,
I l'avrai pa l'onor sublim
Ëd doné mè nòm a l'abim
Che da tomba 'm sërvirà.