Rino Serra/Le fior dël mal/055
LV. Conversassion
[modifiché]Voi i seve un bel cel d'otonn, ciàir a reusa mist!
Ma la tristëssa 'n mi a monta coma 'l mar
E a lassa rifluend, an sël mè làver trist
Ël ricòrd afoà 'd sò paciòch amèr.
-Toa man a scor inutilment su mè pét languent;
Lòn ch'a serca, amisa, a l'é 'n pòst ruvinà
Da l'ongia crudel ëd la dòna e dal sò dent.
Sërché pì nen mè cheur, le bestie a l'han mangià.
Mè cheur l'é 'n palass da la furfa profanà;
Doa s'ancioca, doa as massa e 's pija për ij cavej!
-Un përfum as perd antorn toa gola patanuà!...
O blëssa, dur flagel dj'ànime, ti 't lo veuj!
Con ij tò euj ëd feu, ch'a luso coma feste,
Caussin-a sti brandej risparmià da le bestie!