Rino Serra/Le fior dël mal/028

Baudelaire, Le fior dël mal

XXVIII. ËL SERPENT CH'A DANSA

Com am pias vëdde, cara molanciùa,
Dël tò còrp tant bel,
Coma stèila tërmolanta, spërdùa,
Luse toa pel!

An sla toa caviura përfonda
Da j'àgher përfum,
Mar odoros e onda vagabonda
Dai flut bleu e brun,

Coma 'n navij che pian as dësvija
Al vent dla matinà,
L'ànima mia sognanta a sghija
Vers un cel pì 'n là.

Ij tò euj che gnente am mostro
Né 'd doss né d'amèr,
Son doi bisó frèid doa as bodro
L' òr ansema al fer.

Quand it vëddo marcé 'n cadansa,
Bela d'abandon,
It dirìa 'n serpent ch'a dansa
Ansima 'n baston.

Sota 'l fardel ëd toa gargarìa,
Toa testa masnà
A dondola con la malinconìa
Che 'l giovo elefant l'ha,

Tò còrp së slonga e as piega
Coma nav sutil
Che 'n bordegiand pa a-j nega
Ai sò erbo, ëd l'eva 'l fil.

Coma 'n flut da adoss angrossà
Dai giassé fondent,
Cand l'eva 'd toa boca a torna 'nsà
Al bòrd dij tò dent,

Mi i chërdo 'd bèive 'n vin ëd Boemia,
Amèr e vagneur,
Un cel liquid ch'a sbarda progenia
Dë stèile, a mè cheur!