Rino Serra/Langa o Roé

Langa o Roé

I son dësvijame na neuit
E i l’hai vist-me la Langa
O forse... ël Roé armonios?
Drinta j’euj taragne ’nfinìe
E canej dal vent foëttà...
Smija ’d sent-lo ’dcò ’nt ij cavèj.
Costa tèra bin cuverta d’autin
Ëd crëste armoniose an dissègn
Ëd filagn d’uve argin-e...
Costa tèra l’é Langa o Roé?
A m’arcòrda ’l pieghévol ondegé
Costa tèra ’d brich amusant,
Che un di costa tèra...
L’era mar, che ancora dl’onda
Ël paisagi n’arsent.
Òh che dosse colin-e
D’uve pressiose
A sà eufre sta tèra d’anciarm,
A va l’euj a termo
Da cej limità,
A castej dsà e dlà
Su auture anrocà;
Dòp vigne, vers ël mar
Mace vërde ’dcò lì
Ordinà, ninsòle bin curà
E cunà da l’onda dël vent.
Aor saro ij mè euj anciarmà
E ’nt ël seugn ëd Langa Roé
i m’andeurmo content.