Rino Serra/Garcia Lorca/001

Da Wikisource.

Bandaròla[modifiché]

Vent dël mësdì,
Brun, afoà,
It cale su mia carn,
Portand ësmens
Dë sguard
Lusent, ch’a san
Ëd portugaj.

It fase ven-e rossa la lun-a
E pianse
J’arbre përsonere, tutun
It ven-e tròp tard!
I l’hai già posà la neuit ëd mia conta
Ant la stagera!

Sensa gnun vent,
Chërd-me!
Vira, cheur;
Vira, cheur.

Vent ëd mesaneuit,
Ors bianch dël vent!
Cala su mia carn
Tramblanta d’aurore
Boreaj,
Con toa coalera dë spetr
Capitan,
E ghignand an crijand
Ëd Dante.
Oh polideur dë stèile!
Tutun it ven-e
Ma tròp tard.
Mè armari a l’é mufì
E i l’hai përdù la ciav.

Sensa gnun vent,
Chërd-me!
Vira, cheur;
Vira, cheur

Bisa, sarvan e vent
Ëd gnun-a part
Zanzara dla reusa
Dij làver a piramida.
Alisei dëspupà
Tra erbo rudi,
Flàut ant la tormenta,
Lasseme sté!
A pòrta caden-e bin pèise
Mè arcòrd,
E l’angossa l’é përsonera
Cand a disegna ‘d gaseuj
La sèira.

Le còse ch’a van a torno pì,
Tut ël mond a lo sà
E drinta la ciàira furfa dij vent
L’é inutil fé la lamenta!

Sensa gnun vent,
Chërd-me!
Vira, cheur,
Vira, cheur.

Fuente Vaqueros (Granada)