Renzo Brero/An cél j'é dë stèile
An cél j'é dë stèile[modifiché]
An cel j’é dë stèile ch’a luso
ch’a gieugo ch’a rijo lassù;
la neuit l’é tranquila, as descuso
i seugn ch’an regalo le faje dë vlù.
Mi sol im cimento... Òh pudèi
pasié cost mè cheur angossà;
su ’l let ch’a më smija ’n rovèi
im giro, i m’arvòlto da sì e da là.
... a piora mè cheur angossà...
... dal cel silensios aj ven giù la rosà...
Da «A Mistral» 1930