Regina Giordano/Arcòrd

Da Wikisource.

Arcòrd[modifiché]

Al prim ciairor,
Ël canton del Gieugh dla bala
A deurm ancor.
Na matin d’invern, grisa e frèida,
L’aria del Sangon am sgiafela.
La montagne pòch a pòch as descheurvo.
A l’orizont, la punta bianca dij Tredent
A bërlusa aj prim ragg del sol.
La tor del vej castel,
A surveja ël pais con orgheuj
E ël cioché rùstich
A domina ij cop dla borgà.
La cassin-a ‘g Gioannin
A l’é ancor tuta andurmìa
A l’é pa pì na cassin-a,
A l’é na ca con doi alogg a pogieuj.
Ant la cort, pì niente a rabel.
Machinon e automobil
Al pòst dij animaj.
Gnun cunij an libertà né pito ch’a fa la roa,
As sent pì nen ël chirichichi dij gaj
Né ël cocodé dle galine american-e.
Ant lë stabi, pì gnune vache né caval gris,
ch’a speto ‘l fen profuma e gustos.
Davzin al cancel, al pòst dla pantalera giàuna,
Na cormà për j’ardriss.
La cassin-a sensa vita, a l’ha cambià color,
Pòch a pòch a duverta ij so finestròt,
sensa fé scapé l’odor del cafè lait matutin.
Ël temp a l’é passà,
Am resta mach la nostalgìa del mé pais
E l’arcòrd dla mia brava gent.