Pinuccia Gamba/Dë 'dnans a 'n feuj ëd carta
Dë 'dnans a 'n feuj ëd carta[modifiché]
Ison sì, dë ’dnans a ’n feuj ’d carta, e i penso che ’l feuj a l’é franch coma na stra, ch’as dësròla a j’euj manaman ch’i vad anans ant lë scrive.
Un pontin d’arlass o na vìrgola a peulo antrapeme, tant da feme pensé a ’d giairëtta campà lì apòsta sota a le sòle dla fantasìa; ëd le vire, na granin-a a s’anfila ’nt la scarpa, e a pija a dëstorniché ’l dil mamlin. Che granfi! Alora im seto su d’un pensé e ausso j’euj al cel ëd l’istà. Che maravija! Là an àut, an minca vìrgola ’d seren a-i é Nosgnor ch’am varda e a më slarga ij brass. Na nìvola còtia, con soe nuanse reusa, a l’é l’ala molzin-a ’d n’Ángel ch’a va an cantand soe melodìe...
Mùsica squisìa che i scoto ’nt ël cant ëd le feuje, ant ël gargojé dj’eve, ant ël cip-cip d’un passaròt an sla rama! Sù! Pijé ampressa n’ambòsta dë sta gòj përfonda e sarevla an creus, për sent-la ’rsoné dl’Ùnich Amor che nòstr creus a veul nen chité! Comsëssìa, ël cel a smija na pàgina scrita, tuta da lese con euj neuv... e ’dcò mè feuj, a sta mira, a l’é l’arbate ’d minca mè pensé... ... s’a fussa nen për la gòj creusa ch’i stërmo sì an fond al cheur... ma... i l’hai durbivlo... a vojàutri savèjlo lese...