Pinin Pacòt/Poesìe vàrie
Am basta na fnestra…
[modifiché]Am basta na fnestra
përché ant ël cel
l’ànima mia
as perda.
Ant l’ària…
[modifiché]Ant l’ària
l’é un sofi
ëd lus
che an sla rama
a l’improvis
a tërmola
e ‘l cel
su soa grassia
as anchin-a.
Ant la neuit…
[modifiché]it penso
coma un ciàir
che mia man
a rez.
Toa man…
[modifiché]legera
che as pòsa
e pa ancora tranquila
a frisson-a
për tèra.
An tò sguard…
[modifiché]An tò sguard
spali ‘d nivole
as piega ‘l beussiel
su na colin-a
vërda lontan-a
che as drissa ciàira
dài mè ani masna.
Tënnre le feuje…
[modifiché]Tënnre le feuje dj’orm
sël verd pi scur dij pin
e la lus che a filtra
tra ij ricam
dle rame legere
e ‘l cheur che a nija
ant l’ària
s’avisca an cel na nivola
solitària.
I strenzo ‘l ricòrd…
[modifiché]I strenzo ‘l ricòrd ëd ti
ant ël creus ëd mia man
e so calor l’è doss
che squasi i lo scoto
coma un bësbij ant lë sangh
ma se i deurbo la man
am ampiniss ël cel
con ël bate ‘d soe ale.
Tò pensé…
[modifiché]Tò pensé
am anvlupa
i biàuto
ant una ciàira
eva corìa.
Dal volume: Pinin Pacòt, Poesìe e pàgine ‘d pròsa, ristampa anastatica dell’edizione del 1967, prefazione di Gustavo Buratti, con l’aggiunta a postafazione di un ritratto critico di Riccardo Massano, Pinin pacòt artista e poeta. Nuova ristampa nel centenario della nascita del poeta a cura di Renzo Gandolfo e Albina Malerba, Torino, Centro Studi Piemontesi- Ca dë Studi Piemontèis, 2000.