Pàul Castlin-a/La Vrità e la Busiardarìa
La Vrità e la Busiardarìa[modifiché]
"La vrità ch'a seurt dal poss" pitura 'd Jean-Léon Gérôme, 1896.
Un dì la Vrità e la Busiardarìa a son ancontrasse. La Busiardarìa a l'ha dit a la Vrità: "Ancheuj a l'é pròpi na bela giornà!". La Vrità a l'ha vardà 'nvers al cél e a l'ha tirà 'd sospir, përchè la giornà a l'era bela përdabon.
Parèj a l'han passà motobin ëd temp ansema e a la fin a son rivà dacant a 'n poss.
La Busiardarìa a l'ha dit a la vrità: "L'eva a l'é bela, fomse 'n bagn ansema!". La Vrità a l'era 'ncora na vira sospetosa, a l'ha butà a la preuva l'eva e a l'ha fàit la dëscoerta che l'eva a l'era bela përdabon. A son dësvestisse tut 'e doe e a l'han comensà a fé 'l bagn. Mach che, a l'improvis, la Busiarderìa a l'é sortìa da l'eva, a l'é butasse adòss le veste dla Vrità e a l'é scapà vìa.
La vrità, bin anrabià, a l'é surtìa dal poss pr' arpijesse le veste, ma 'l Mond, quand ch'a l'ha vdù la Vrità patanùa, a l'é voltasse da l'àutra banda, con rabia e dëspress.
La pòvra Vrità, antlora, a l'é tornass-ne al poss e a l'é dësparìa për sèmpre, an ëstermand soa vërgògna. Da 'ntlora, la Busiardarìa as na va 'n gir për ël mond vestìa da Vrità, an sodisfand jë bzògn dla società, përchè 'l Mond, an tùit ij cas, a l'ha gnun' anvìa d'ancontré la Vrità patanùa.