Neuv Sermon subalpin/Chiel a l’é l’Magister e noi ij sò amprendiss

Chiel a l’é l’Magister e noi ij sò amprendiss

Nosgnor Gesù Crist i lo ciamoma “ël Magister” pr’ ecelensa e nojàutri cristian i soma ij sò scolé, o, disomlo mej, ij sò amprendiss, ij sò praticant. Pròpi parèj: soe lession a son nen mach teòriche, ma ‘dcò pràtiche. I l’oma da buteje an pràtica pass për pass, sensa tëmma. Ij sò prim dissépoj Gesù a l’avìa butaje sùbit a l’euvra. A l’é lòn ch’i vëddoma ant ël pass dl’evangel ch’i lesoma sta sman-a.

Gesù a manda ij sò dissépoj an mission. “Antlora Gesù a l'ha ciamà ij dódes, e a l'ha ancaminasse a mandeje doi për doi. A lor a l'ha daje la potensa dë scassé jë spìrit maléfich. A l'ha comandaje ëd pijé gnente për ël viage, mach un baston, e ëd porté ni 'd sach, ni 'd pan, ni ‘d sòld ant la sëntura; ma ëd caussesse dë scarpe, e ‘d nen portesse 'n cambi 'd vestimenta. A l'ha 'dcò dije: “Quand ch’i intrereve ant na ca, steje fin-a ch'i parte dal col pais. Tuti coj ch'av arseivran nen, e ch'a vë scotran nen, quand ch'i parte da lì, sopaté la póer dai vòstri pé. Lolì a sarà na testimoniansa contra 'd lor. An vrità iv diso, che, ant ël Dì dël Giudissi, j’abitant ëd Sòdoma e ëd Gomora a l’avran un castigh pì leger che la gent ëd cola sità-là. Essenda donca partì, ij sò dissépoj as son butasse a prediché che tut ch'as arpentisso dij sò pëccà 'd lor. A l'han taparà via vàire demòni da j'ampossessà, a l'han onzù d’euli vàire malavi e a l'han varije" (Marco 6:7-13).

Tanme d’amprendiss, ëd praticant d’un mèistr da bòsch, ij dissépoj ‘d Gesù a dvento ‘mbelessì “dj’apòstoj”, visadì “coj ch’a son mandà”, ëd mëssagé, d’ambassador. Le lession dël magister Gesù a son nen mach teòriche, ma ‘dcò “pràtiche”. Ij dissépoj ëd Gesù ch’i-j trovoma ‘n cost’episòdi dël vangel, a l’han pa ‘ncora “completà ij sò studi”. An efet, a l’avrìo ‘ncora tant da ‘mprende: an col temp-là a l’avìo ‘ncora nen arseivù soa qualificassion la pì granda: la consacrassion dlë Spirit Sant, ch’a sarìa rivaje mach ant ël dì dla Pancòsta, quaranta dì apress l’arsurression ëd Gesù Crist. A l’é antlora ch’a sarìo partì con fòrsa, corage e pien-a competensa për spantié ‘nt ël mond antregh ël vangel ëd Gesù Crist. Bele s’ a l’ero ancora dë scolé, ant ël temp ch’i-j trovoma an nòst episòdi dël vangel, Gesù a-j cissa a “fé pràtica”, sota soa supervision direta, an cola ch’a sarìa stàita për lor la mission ch’i l’avrìo avù ant l’avnì coma ‘d minìster ëd l vangel.

Bele se nen tùit ij cristian a sio ciamà a dventé ‘d mëssagé, ëd predicator - an efet a-i é diverse sòrt ëd servissi, ëd ministeri ch’ij cristian a son ciamane - tùit ij cristian a l’han da esse ant l’istess temp dë scolé e ‘d praticant përchè - as podrìa dì che ant la scòla ‘d Gesù Crist as finiss mai d’amprende!

A venta ‘dcò dì che ant ël test ch’i consideroma ancheuj i l’oma pa da tiré fòra dai sò detaj ëd régole universaj për tute j’atività cristian-e - ant la stòria dël cristianèsim a-i é, e a-i son ancora, coj ch’a l’han falo “a la létera”, ma col-lì a l’é pròpi nen ël cas.

Coj dissépoj, Gesù a l’avìa mandaje doi për doi. Costa-sì a l’é na régola ‘d saviëssa përchè esse ansema ai nòstri frej e seur ant la fej a ‘nrichiss. I podoma parèj sustnisse e integresse l’un l’àutr e lòn ch’a podrìa nen savèj o savèj fé un, a podrìa bin savèjlo fé l’àutr. Ij dissépoj ëd Gesù Crist a son un còrp anté che minca un mèmber a l’ha na funsion e tuti ansema i doma nòstra contribussion a la midèma càusa. Loràutri a l’avìo da fé na gira d’un pàira dë sman-e ant la region dantorn, an tra ij sò compatrióta. Ant ël nòm e con la potensa ‘d Gesù, a l’avrìo dovù ciamé la gent al pentiment dai sò pëccà e a la fej an Gesù, ël Salvator dël mond, ël Mëssìa. A l’avrìo dovù dësfidé e taché dirèt le fòrse dël mal. Antlora a l’avrìo avù nen da manca ‘d valis da portesse dré, nì ‘d proviande: a l’avrìo podù gòde, pr’ ël moment, e con discression, dla generosa ospitalità dij simpatisant ëd Gesù

Ël mëssagi ch’a pòrto, la bon-a neuva ‘d Gesù, a l’é nen na propòsta ‘d bele teorìe, o na reclam ëd ròba da catesse, ma n’ambassada, un comand dël Rè dij rè. Coj ch’a lo sento a peudrìo bin fé finta ‘d gnente o arfudelo, ma la còsa a sarìa nen për lor sensa conseguense. An tùit ij cas, lor, ij mëssagé, a l’avran fàit ël sò dover e la responsabilità d’avèj arpossà ‘n mëssage tant ëd pèis a sarà na colpa che ij sò destinatari mischërdent a dovran porté. L’assion simbòlica ‘d sopaté la póer dai pé (che antlora la gent a na capìa bin llòn ch’a vorìa dì) a sarìa stàita na ciàira testimoniansa contra 'd lor.

Spantié ant ël mond l’Evangeli ‘d Gesù Crist, con la paròla e l’esempi, a l’é na responsabilità permanenta dla comunità cristian-a che parèj a ubidiss al mandat arseivù da Nosgnor Gesù Crist, ch’a dis: “A l'é stàit dàit a mi tùit ël podèj an cél e an sla tèra. Andé, donch, e fé ‘d dissépoj ‘d tute le nassion, bateseje ant ël Nòm dël Pare, e dël Fieul e dlë Spìrit Sant, e mostreje a scoté tut lòn ch’ i l’hai comandave. E arcordeve ch’i son sèmper con vojàutri fin-a ‘l compiment dij temp” (Maté 28:18-20).

Ël comentator Matthew Henry (1662-1714) an ës test, a fà costa oservassion: “Bele se j’apòstoj as na rendèisso cont ëd vàire che lor a fusso déboj e ch’a së spetèisso gnun vantagi an ësto mond, lor a ubidisso a sò Magister e a parto an mission fidandse ‘d chiel. A l’avrìo pa nen antërtnì la gent con dij spetàcoj o con ëd ròbe dròle për cissé soa curiosità ‘d lor, ma a l’avrìo ciamà la gent a ‘rpentisse dai sò pëccà e a torné a Nosgnor Dé. Ij servitor ëd Crist a l’han la ferma përsuasion che tanti a sarìo bin virasse da lë scur dl’incredulità a ‘l ciàir ëd Nosgnor e ch’a l’avrìo varì d’ànime e ‘d còrp grassie a la potensa dlë Spirit Sant” (Matthew Henry, Concise Commentary on the Bible" Mark 6:7-13). Sossì a l’é bin amportant: trasmëtte la bon-a neuva ‘d Gesù Crist a veul nen dì artërtnì la gent an cissand soa curiosità ‘d lor con “d’efet foravìa”, a l’avrìo nen dàit a la gent sèmper lòn ch’a veul (përchè tanti as na rendo nen cont d’avèj da manca ‘d Gesù ant soa vita ‘d lor). A l’avrio pa fàit ëd discussion an s’ ëd teorìe o ‘d polémiche, ma, an fasend dël bin, a l’avrìo butà le fondamenta dla liberassion da tut lòn ch’a guasta e spòrca la vita e la dignità uman-a. A l’avrìo “predicà la conversion”, visadì, a l’avrìo ciamà la gent a fé na revision ancreusa ‘d soa manera ‘d pensé e ‘d fé, e lolì a la mira dla vnùa dël regn ëd Nosgnor. A l’avrìo dimostrà che con Gesù, ël Crist, tut lolì a l’é desiderabil e possibil.

Fé d’evangelisassion, a l’é nen tant dì a la gent “Nosgnor at veul bin” o fé dj’euvre ‘d solidarietà, ma ciamé la gent a ‘rpentisse dai sò pëccà e ‘d fidesse al Crist, coma la sola stra ch’a-i é për seurte da le conseguense - ant ël temp e ant l’eternità - dij sò pëccà.

Preghiera

Nosgnor! It diso mersì che l’Evangeli, la bon-a neuva dla grassia an Gesù Crist, a l’é rivà fin-a ami grassie a l’euvra fedel ëd coj che ti it l’has mandaje. I l’hai arseivù ij tò mëssagé con arconossensa e, dzurtut, i l’hai arseivù con fiusa la përson-a e l’euvra ‘d tò Fieul Gesù Crist. It prego ‘d giuteme a vince la tëmma e, sensa gnun-a onta, fé conòsse ‘dcò mi a d’àutri ‘l mëssagi ëd Gesù Crist, tò Evangeli. Amen.