Vai al contenuto

Mario Pich/Ël temp përdù

Da Wikisource.

Artorn


Ël temp përdù

[modifiché]

As tenz minca na còsa
dël color dl'ambrunì,
as velo ij vòstri euj
dël dì ch'a svaniss.

A l'é dossa la malinconìa
e a sà 'd fen pen-a tajà.

Dossa e dolemta andrinta voi
a-i é na mùsica pasìa
ch'a cioson-a j'armonìe
dël tem përdù.

Ël temp ch'i conòssìe pa
malinconìa;
ël temp che vojàutri
i ressitave na part granda
e 'l paisagi
as na stasìa darera
a feve da sfond, modest,
sensa pretèise.

Forse vojàutri antlora
i podìe comandé dritura:
"Fà seren, pieuv. brin-a,
fà sol, tempesta!".
O forse vojàutri antlora
iv n'amcorzìe gnanca
dla nebia e dël diluvi.

A l'era pa ël temp
ëd j'òmo felibre,
a l'era tutun ël temp
dij giovo e dël boneur.