Luigi Vaira/Na nòna

Na nòna

L’amera realtà ’d tuti ij di
am lassa nen intré ’nt ëcà
andoa che ’l bataclan ëd na vita giojosa
a l’ha lassaje ’l pòst a sto silensi arnos.

Mach la neuit
con le pietose busìe dij seugn
am përmëtt ëd traversé cola seuja
e vardete ’ncora istessa ai mè arcòrd:
lì, setà ’n sël cadregon dël salòt
anté che ’l son ëd la mostra
as compagna al dindiné
dij tò fer ch’a travajo gangaj ëd lan-a frusta.
Un bësbij leger as uniss
a cola dossa melodìa,
l’esperiensa at consent
ëd travajé ’n pregand.
N’àutr armor am andossìa ’l seugn:
col dël basin genà
ch’it pòso ’n sël còl

respirand tò inmanchèivol përfum ëd talch,
apress na neuva matinà
at pòrta torna via,
ma, ëdcò da dësvijà, nòna,
ant ij seugn, it ses sèmper mia.

Prim classificà al Concors «Renato Canini» ëd Coni dël 2019