Luigi Vaira/Lë s-cianch

Artorn

---

Lë s-cianch

Na muda ’ncor bela ’d lan-a maròn
a vorìa regaleje mia mare a ’n brav òm
le braje peró a l’avìo già cambià tinta e la giaca,
an vardand-la për bin cò da ’ndrinta,
andoa che la feudra a l’era vnuita pì fin-a
a l’avìa në s-cianch a l’autëssa dla schin-a,
ma avzinand-sla a j’euj a l’é vnuje lë sgiaj,
lë s-cianch a la fin... a l’era peui ’n taj
e alora a Maria a l’é piaje ’n sospet,
a son piegasse le gambe e a l’é setasse ’n sël let.

Tocand con le man për capì còsa fé,
da travers a la feudra, mama a l’ha sentì ’n papè.
Slarghé ’n poch lë s-cianch e pijé ’n man cola litra

a l’é stàita n’emossion ch’i stagh nen sì a ditla.
«Mè car Giariòt», a scrivìa mè pare,
«Ancheuj ’nt ël tre bòt a l’é passaje ’l primari
e a l’ha dime, an parland con sò acsan ёd Turin»:
«Ch’a varda monsù ch’i ’ndoma nen bin
a l’é ’ncora pì giàun e a perd sempre pì ’d pèis »
«Ch’am disa dotor » e chiel... «Mach pì doi mèis...»

«Alora Giariòt adess i foma parèj:
mi i fas finta ’d gnente... e ti ’d nen savèj,
i veuj nen che ti ’t piori përchè mi i stagh mal,
ansi che bel... s’i pense che a Natal
am lasso vnì a ca da mie masnà e mia Maria,
ma dòp la fin ëd gené, quand che mi ’ndareu via
i lo capiss che la stra a sarà tuta ’n salita,
promëtt-me però d’arfete na vita
e a fà nen s’it dovras cò lassè nòstra ca, ma...
fà ’n manera che ij cit... a l’abio torna ’n papà».

Prim premi al Concors ëd Ciusa Pes dël 2019