Luigi Rossetti/N'altra vita

Artorn

---

N'altra vita

Am piasarissa vivla n’altra vita,
quasi normala, insì, gnenta dë che.
Riviv moment, cambià magari ij ròbi
che ’ncora dèss im fan pensà... «parchè?».
Gnì sù dal lèt për ved, matina prèsto,
ël sól su cuj montagni ch’i hin là ’n fond.
E peu spetal pasià, a mès’ombrìa,
për rimiral bèl ross int ël tramont.
Caminarissi peu, pussè pé ’n tèra,
su l’èrba quand as suga la rosà.
Sentì col glit 1 liger ch’at dà la tèra e fermass lì
a sognà sul sò parlà.
A scoltà ’ncora ’l cheur a bat bèl fòrt
për col basin intregh e ’n pò sfrosà,
int ona sera calda ’d primavera.
Ma tégnal strencc për pu fàl ëscapà.
I vorarissi ’mà dij bèj moment,
parchè i hin costi-chì ch’it fan stà ben.
Rid e giugà content come ’n fiolin.
Sentiss ël fià liger e ’l cheur seren.
Am piasarissa vivla n’altra vita, la disi, fôrsi,
për fàm gnì coragg. Për mia rimpiangg pussè
col ch’l’è passà e siguità tranquil int ël mè viagg.

Ters premi al Concors «Vittorio Alfieri» an Ast 2020

Nòte

(1) glit = solletico