Luciano Scarafia/Për tò doman

Da Wikisource.

Artorn


Për tò doman[modifiché]

Mach ël vindo arziga pì na corsa
pì nen cit cit lë scagn schërzin-a
brasa dij Cé manch mì na frisa,
sënner... arcòrd d'amor.

En ghignon a smija trameirasse dabon
la veuja dë scoté la conta:
arsòrs dij Grand.

Chèich tavanade d'ancheuj
as vagno ëdcò la gòj ëd cheidun
ansima al maleur ëd mincaùn.

Pior për sagrin, arsaj, ësgiaj,
deul, gargarissia, còrn... amor.

Ël sangh arnija d'essi sangh,
la lenga blaga ëd n'àutra lenga:
bele sël sò balautié a l'é mas-cià,
ma ël cheur andova a l'é?
Doman arsercheras d'andova seus mnù:
dessor ogras 'nt la marela da slonghé.