Lorenzo Magrassi/Pais

Pais

Is pais ch'l'é 'l mè
in dì am lo gavran:
ma dess, chi ch'al peul sbaurami?
Cme na masnà ch'l'é sola
mi më strenz ant ij sò brass
am riconòss an costi muraji vegi,
an costo stra strecci
ant j'òrt përzoné 'd cioendi an fior
anti ij santé facc ad povri
ch'a slargo ant la va' ...
Che pss! Tèra antica e dossa
ant oj temp sens'ani!
Qui l'é saraja la mè vita,
qui ij dolor dal cheur an përzon
sa slontan-o sensa lassà dal crepi...
Mi j'era anco nen nassì e 'l pais j'era za,
la scor, sensa andà vìa..
Pianti, ca, colin-i
in dì al i-j gavran:
adess a scriv, a viv, a sògn...
peu mi sareu da tèra ch'a scarpus...