Lenga piemontèisa/Gramàtica piemontèisa/Morfologìa/Esclamassion
Esclamassion
[modifiché]L'esclamassion a esprim un improvis sentiment ëd l'ànima, coma la maravija, la gòj, ëd dolor, l'anvìa, la ràbia, la sùplica, etc. La lenga piemontèisa a l'é motobin ësgnora ëd coste esclamassion, e ambelessì i na daroma mach pòchi esempi, lassand ësté cole comun-e a tuti ij langagi (oh! ah! ih! oj! etc.). I-i dividroma an tre grop:
esclamassion sempie | compòste e esclamative | fàusse esclamassion | salùt |
---|---|---|---|
crìbio! dicinato! fable! tèh! aidemì ommi! andoma sacramondo! sacrenon! diane! diavleri! nah! boh! darmagi! cristiandòro! bècio! s-ciao! |
o mi povròm
mi pòvra dòna! ancora pro! vërgògna marsa! ch'a disa! për carità Dio veuja! che scheur! |
miao!
bào! pio-pio! chichirichi! tich-tach din-dòn!
u! uj! ju! (per fare andare avanti) cis, cist, ciste! (per far andare a destra) ta! tale! sa! sale! (per far girare a sinistra) tèh! (per chiamare a sé) migno! (per chiamare il gatto) pì, pì, pì! (per chiamare pollame) nin-e, nin-e! (per chiamare anitre) ëss, ssë! (per scacciar via) passa fòra! passa vìa! (per scacciare cani)
|
ciao!
adiù! bondì! bon-a sèira! bon-a neuit! it saluto! alégher! Alegra! arvëdse! a l'arvista! salve! cerèa! |