Laura Bertone/Ël cheur ëd l'invern

Da Wikisource.

Artorn

Ël cheur ëd l'invern[modifiché]

Quand che l’invern sё scontra
con na ventà ’d prima
ch’a smija fòra stagion,
chiel ch’a l’ha ’n paltò
ёd tèra geilà
e ’n bel capel ёd fiòca,
magara a-j dis a col vent:
«Lass-me tranquil, và via,
buta nen tut sotzora,
fà nen volé le feuje
che a la tèra a-j fan
da covertura!».
Ma ’l vent testard
a chita nen ёd sofié,
peui as fà cit, ansist
con na carëssa dossa
e ’l cheur ёd l’invern,
andurì da la frèid,
comensa pian a dёsgeilesse.