La Fija dël Rè dj'Arfaj/Prefassion

Da Wikisource.

La Fija dël Rè dj'Arfaj[modifiché]

Prefassion[modifiché]

Edward John Moreton Drax Plunkett (1878-1957), baron Dunsany ch'a fà disdeut, a l'era n'aristocrat anglèis ch'a fasìa armonté soa sëppa fin a dnans ëd la conchista dij Norman. An-namorà dij fusij e dij can da cassa, a l'ha combatù ant la guèra anglo-boera e ant la prima guèra mondial, e a l'é 'dcò stàit ferì ant l'Arvira 'd Pasca dël 1916 a Dublin. A l'é stàit un campion ëd jë scach, professor d'Anglèis a Atene, un dramaturgi dij pì vajant, ma pì che tut, për lòn ch'an anteressa 'mbelessì, a l'é stàit ël pare dla "heroic fantasy" moderna. Conforma a dijo, a l'avìa la costuma dë scrive con na piuma d'òca, e da sa piuma a-i na fasìa seurte na pròsa fiamenga, musical e con në stil lìrich ch'a pija a model la Bibia 'd Rè Giaco. Lord Dunsany l'ha crijonà 'd mond e 'd cicl ëd mit e 'd legende anté che 'l gust për l'Orient, la classicità elénica, la sombrosità teutònica e lë splin séltich as mës-cio ansema completandse antra 'd lor con na balansa përfëtta e smonendne na sensassion ëd blëssa revanta sempe an guèra contra tute grossarìe e brute ròbe dla vita 'd tùit ij di.

Dëdlà d'esse 'n romanz scrivù an manera fiamenga, anté le paròle a canto, com i l'oma dit,La fija dël Rè dj'Arfaj a l'é dcò 'n lìber ch'a parla dla màgica e dij privo ch'a ven-o a fé intré la màgica an nòsta vita, tant cola ch'as peul trovesse andrinta 'd nòst mond, coma, pì ancó, la màgica sbaruvanta, granda e leugna dël Pais ëd j'Arfaj. Sossì a l'é lòn ch'a l'han vorsù fé j'òmo d'Erl, ch'a sustavo d'esse governà da në Sgnor ëd j'anciarm, da 'n mascon; e an efet, na vira ruvà a la fin dël romanz, al darié paràgraf, a l'é belfé che un a sia pa capacità 'd pianta dla saviëssa dla sernia dla gent d'Erl. La fija dël Rè dj'Arfaj a l'é dcò na stòria con na bon-a mzura 'd sust: a-i é, për esempi, l'episòdi 'd na masnajëtta ch'as salva da andé ant ël Pais ëd j'Arfaj, e parèj dësparì da cost mond, visandse ch'a l'ha da andé mangé na torta con la marmlada che soa mare a l'ha pariaje, opurament a-i é 'n sërvan ch'a varda da 'nt na colombera 'l temp ch'a passa e a fà soe osservassion ëd bonsens d'un ch'a l'é nen costumà a vëdde score 'l temp, o ancó a-i é ij dëscors an sël temp e su nòst mond, "le tère cognossùe", dij sërvan antra 'd lor o antra 'n prinsi e 'n sërvan, dëscors che, giusta për soa lògica përfëtta, a resto motobin amusant. A l'é an pì na stòria ch'a pija për bon che j'ancadiment a l'abio 'd conseguense e ch'a fortiss che la bin a cuba tant për ij mortaj coma për na prinsëssa dj'arfaj e fin-a për sò pare, ël Rè dla tèra anciarmà. La fija dël Rè dj'Arfaj a l'é an tut cas un romanz ëd fantasìa e imaginativa s-cëtte e genite e 'l letor a duvrìa mach miraco esse butà an sj'avis ch'a l'é pa na stòria ch'a fà sté asi e pasi, bele ch'an conta d'arfaj, ëd prinsi, ëd sërvan e dë lioncòrn; a peul ansi fin-a arzulté na frisa frapanta e lassé pitòst malsoà chi ch'a l'é costumà a la "fantasy" macassìa. Comsissìa, an lesend ës lìber a l'é na gòj genita d'andeje apress a la poisìa, a lë stravis e a la màgica ch'a ven-o fòra da la metrisa soasìa 'd Lord Dunsany, e golëtté tut sòn pòch për vira.