Vai al contenuto

La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Surtia/Surtia 23

Da Wikisource.

Surtìa

[modifiché]
La Bìbia piemontèisa - Surtìa 23

Giustissia e rispet

[modifiché]

1Spantié pa ‘d neuve fàusse[1]. Giuté pa ‘d gent dzonesta[2] an dasend ëd testimonianse fàusse. 2Buteve nen da la banda dla magioransa për fé lòn ch’a l’é mal. Cand ch’i seve ciamà a fé da testimòni ant un process, lasseve nen tiré da lòn ch’a dis la magioransa se lolì a sfàussa ‘l dirit. 3Fé le còse giuste[3] ‘dcò ant ël cas che l’acusà a sìa pòver[4].

4 Quand ch’i treuve perdù ‘l beu o l’aso ‘d vòst nemis, artornèjlo andarera sensa esitassion. 5Se mai i vëdde l’aso ‘d cheidun ch’a v’ha an ghignon ch’a sia drocà sota sò càrich, passé nen anans fasend finta ‘d nen, ma fërmeve a giuté[5].

6Ant un process, neghé pa 'd rendje giustissia a un mach përchè ch’a l’é pòver. 7Tnive lontan da minca na faussarìa. Condané nen a mòrt ël nossent o ël giust, përchè mi mai i dago l'assolussion a col ch’a l’é colpèivol[2]. 8Lasseve nen caté[6]. Ij cadò a ambòrgno fin-a coj ch’a jë s-ciairo bin e a sfàusso le càuse dij giust[7].

9Crasé pa ij foresté: vojàutri i conosse pro bin coma ch’a sia la vita dij foresté, përchè i lo seve stàit ëdcò vojàutri ant ël pais d’Egit[8].

L’arpòs ëd l’ann sabàtich e ‘l sétim di

[modifiché]

10I l’eve ses agn për sëmné la tèra e për archeuine ij frut, 11ma 'l sétim ann lassela arposé, archeuìne pa ij frut. Lasseje për ij pòver ëd tò pòpol, e lòn ch’a resta, ch’a lo mangio le bestie dla foresta. Feve l’istess con vòstra vigna e con vòstr ulivé[9].

12I l’eve ses dì minca na sman-a për fé ij vòstri travaj ordinari, ma ‘l sétim di, arposeve; parèj i podreve dé n’ocasion për arposesse ‘dcò ai vòst beu e ai vòstr aso[10]. 13Lolì a podrà ‘dcò dé n’arlass ai vòstri s-ciav e ai foresté ch’a vivo an tra ‘d vojàutri.

Feste ‘d pelerinagi

[modifiché]

14Tre vire l’ann selebré ‘d feste an mè onor compagnà da ‘n pelerinagi.

15La prima festa a l’ha da esse la Festa dle Frascà[11]: për set dì i mangereve ‘d pan fàit sens’ alvà, pròpi coma ch’i l’hai comandave. Selebré costa festa minca n’ann al temp fissà an temp ëd Prima, ant ël mèis d’Abib, përchè col-lì a l’é l’aniversari ‘d vòstra partensa da l’Egit. Che gnun as presenta dë 'dnans a mi a man veuide[12].

16La sconda festa a l’ha da esse la Festa dël Mësson, cora ch’i comense a archeuje ij prim frut ëd vòst travaj, ëd lòn ch’i l’eve sëmnà ant ij vòst camp[13].

A la fin ëd l’ann, an Otogn, selebré la tersa festa, la Festa dl’Arcòlt, cora ch’i l’avreve arcojì dai camp tut ël frut ëd vòst travaj. 17Tre vire l’ann, tùit j’òm as presenteran dë 'dnans ëd mi, ch’i son ël Sovran, ël Signor. 18I l'eve pa da smon-e ‘l sangh dj’oferte sacrificaj ansema a ‘d pan fermentà[14]. Lassé pa fin-a a l’andoman la grassa dle bestie sacrificà ant le mie feste. 19Pòrta al Templi dël Signor, tò Dé, ël mej dle primissie dij tò camp[15].

I deuve pa fé cheuse na cravòta ant ël làit ëd soa mare[16].

Promësse e istrussion

[modifiché]

20Vardé: i mando n’àngel anans ëd vojàutri për ch’av goerna antant ch’i marce e ch'av fasa intré sicur ant ël leu ch’i l’hai prontave. 21Rispeté e scoté lòn ch’av dirà. Sie nen d’arviros: chiel a përdonrà pa vòstre 'nfidelità, përchè ch’a pòrta mè nòm[17]. 22S’i scote soa vos e i ubidisse a lòn ch’av dirà, chiel a sarà ‘l nemis dij vòst nemis e l’aversari dij vòstri aversari. 23Mè àngel a marcerà dë 'dnans ëd vojàutri e av ëmnerà ant ël pais dj’Amorita, dj’Hitita, dij Perisita, dj Canané e dij Gebusita, parèj ch’i andreve a steie. Mi i-j dëstruerai. 24Adoré nen ij sò dio nì rendje ‘d servissi an gnun-a manera. Imité nen soe sirimònie ‘d lor. A l’opòst, i-j deuve dëstrue dël tut e crasé soe colòne sacre.

25Rende l’adorassion mach a mi, ël Signor, vòst Dé e mi iv benedirai bondos con pan e d’eva, e iv tnirai lontan da le maladìe. 26A-i sarà pa d’abortiment o ‘d sterilità an vòst pais, e mi iv darai na vita longa e pien-a.

27I manderai mè teror anans ëd vojàutri e i causerai dë sparm an tra la gent ëd le tère che vojàutri i ocupereve. I farai che ij vòstri nemis a viro soa schin-a e a scapo vìa. 28I manderai anans ëd vojàutri dë scòp ëd vespe ch’a faran ëscapé j’Evita, ij Canané e j’Hitita.

29Tutun, i scasserai pa tui ant un sol ann, dësnò ‘l pais a resterìa desolà e le bestie sarvaje as multiplicherìo e a sarìo na mnassa. 30I jë scasserai un pòch a la vira fin a tant che vojàutri i sie pì numeros e i podreve ocupé tut col pais.

31I slargherai ij confin ëd vòst pais dal Mar Ross fin-a al Mar Mediterani, e dal desert dël Sinai fin-a a l’Eufrate. I farai casché an vòstre man tuti j’abitant dël pais; e ti 't-j faras scapé vìa. 32Fé gnun-a aleansa con lor o con ij sò dio. 33Lassje nen abité an tò pais, dësnò lor a podrìo porteve a pëcché contra ‘d mi. S’i adorèisse ij sò dio, i sarìe bin tòst ciapà ant ël trabucèt ëd l’idolatrìa.

Nòte

[modifiché]
  1. O “ëd malignade”, “ciaciarade”. Cfr. Surtìa 20:16; Levìtich 19:11-12; Deuteronòmi 5:20,
  2. 2,0 2,1 O "ëd pecator".
  3. O “Sie imparsial”.
  4. Cfr. Levìtich 19:15.
  5. 23:4-5 cfr. Deuteronòmi 22:1-4.
  6. O “suborné”, “corumpe”.
  7. 23:6-8 cfr. Levìtich 19:15; Deuteronòmi 16:19.
  8. Cfr. Surtìa 22:21; Levìtich 19:33-34; Deuteronòmi 24:17-18; 27:19.
  9. 23:10-11 cfr. Levitich 25:1-7.
  10. Cfr. Surtìa 20:9-11; 31:15; 34:21; 35:2; Levìtich 23:3; Deuteronòmi 5:13-14.
  11. O "dij Pan sens’ Alvà", "La festa dij matzot" (an Ebreo: חג המצות hag hamatzot).
  12. Surtìa 12:14-20; Levìtich 23:6-8; Nùmer 28:17-25.
  13. Cfr. Levìtich 23:15-21; 23:39-43; Nùmer 28:26-31;
  14. Ch’a l’abia d’alvà.
  15. Cfr. Deuteronòmi 26:2.
  16. Cfr. Surtìa 34:26; Deuteronòmi 14:21.
  17. O “përchè ch’a l’é mè representant”.