La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Samuel/2 Samuel 24
2 Samuel
[modifiché]24
[modifiché]David a proclama ‘n censiment
[modifiché]1L'ira 'd Nosgnor a l'é torna anviscasse contra d'Israel e a l'ha cissà David contra dla gent an costa manera-sì: “Va a censì Israel e Giuda”. 2Ël rè a l'ha dije a Ioab e ai sò cap dl'armeja: 'Va a feje vìsita a tute le tribù d'Israel, da Dan e fin-a a Beer- Sheba, e fà 'l censiment ëd la gent, përchè mi i peussa conòsse vàire ch’a l’é granda nòstra armeja'. 3Ioab a l'ha rësponduje al rè: “Nosgnor tò Dé, a peussa moltipliché 'l pòpol sent vire pì ‘d lòn ch’a l'é, e che j'euj dël rè mè sgnor a peusso vëdd-lo! Ma për che motiv ël rè mè sgnor veul-lo sòn?”. 4Ma l'órdin dël rè a l'ha avù prevalensa dzora 'd Ioab e ij cap dl'armeja a son partiss-ne dal rè për fé ‘l censiment ëd la gent d'Israel.
5Parèj a l'han passà 'l Giordan e a son acampasse a Aroer, a sud ëd la sità ant la comba, an diression ëd Gath. Peuj a son andàit a Iaser. 6A son rivà a Ghilead, ant la tèra 'd Dan-Ian, peui da Dan a l’han virà anvers a Sidon. 7Peui a l’han tocà la fortëssa ‘d Tir e tute le sità dj’Evé e dij Canané. A la fin a son ëvnùit a sud, an Giuda, fin-a a Beer-Sheba, 8Përparèj che lor a l'han fàit ël gir ëd tut ël pais e dòp neuv mèis e vint di a son tornass-ne a Gerusalem. 9Ioab a l'ha portaje al rè la gifra dël censiment. An Israel a-i j'ero 800.000 guerié, vajant dë spa, e an Giuda 500.000 soldà.
Ël giudissi për ël pecà ‘d David
[modifiché]10Apress d’avèj fàit col censiment, David a l’é sentuss-ne an colpa. Parèj David a la dije a Nosgnor: “I l’hai fàit un pëccà grev cand ch’i l’hai daje l'andi al censiment! Ore, Nosgnor, it në prego, përdon-a mia colpa përchè i l’hai fàila pròpi gròssa[1]”. 11Ore, l’andoman, cand che David a l’é alvasse, Nosgnor a l’avìa già parlà al profeta Gad, ch’a l’era l’andvin ëd David. Sto-sì a l’era ‘l messagi ch’a l’avìa arseivù: 12“Va, dije a David, sòn a l'é lòn che a dis ël Signor: It faso serne an tra tre sòrt ëd castigh: Sern-ne un e mi i lo farai”.
13Parèj Gad a l'é andàit a dijlo a David: “Veus-to tre agn ëd famin-a an tò pais o tre mèis andova ch’it ëscaperas dai tò nemis, opura tre di ëd contacc an tò pais? Pénsie da bin, ëd manera che mi i peussa rëspondje a Nosgnor[2] ch’a l'ha mandame. 14David a l'ha dije a Gad: “I son ant na situassion dësperà! I l'hai pì car ëd tombé ant le man ëd Nosgnor, përchè soa misericòrdia a l'é granda, pitòst che tombé ant ëd man ëd j'òm!”.
15A l’é parèj che Nosgnor a l'ha manda 'l contacc an Israel, da cola matin e fin-a al temp fissà. Stantamila përson-e a son mòrte da Dan a Beer-Sheba. 16Ma cand che l’àngel dla mòrt a l’era lì për dëstende soa man e dëstruve Gerusalem, ël Signor a l'ha falo fërmé e a l'ha dije a l'àngel che a dësblava ël pòpol: “Pro! Ferm-te!” (Ant col moment-lì l'àngel as trovava aranda dl'èira d'Arauna ël Gebusé).
17Ant ël moment che David a l'ha vëdù l'àngel ch’a frapava la gent, a l'ha dije al Signor: “Varda, a l’é mi ch’i l'hai pëcà e agì coma n'òm sensa sust! Ma coste pòvre fèje, còs l'han-ne fàit? It në prego, che tò castigh[3] a vada mach contra 'd mi e mia famija”.
David a fà drissé n’autar
[modifiché]18Col di-lì, Gad a l'é vnùit da David e a l'ha dije: “Monta e drissa n'autar a Nosgnor an sl'èira d'Arauna 'l Gebusé. 19Parèj che David a l'é montà, conform a lòn ch'a l'avìa dije Gad e scond j'istrussion dël Signor.
20Cand che Arauna a l'ha s-ceirà che David e ij sò servitor a ‘ndasìo da chiel, dun-a a l'é surtì e a l'é prostërnasse an facia al rè con la facia për tèra. 21Arauna a l'ha dit: “Për che motiv ël rè mè sgnor ven-lo da sò servitor[4]? David a l'ha rëspondù:” Për podèj caté da ti cost'èira e drisseie n'autar ansima për Nosgnor, ëd manera che 'l contacc a peussa chité 'd frapé la gent”. 22Arauna a l'ha dije a David: “Che 'l mè sgnor ël rè a pija tut lòn che a veul. Varda! Ambelessì a-i son ij beu për fé l’olocàust, e ‘d galàvia e ij giov dij beu ch’a peulo serve da bòsch pr’ ël feu an sl’autar. 23Tut sòn, mè rè, Arauna at lo regala. Che 'l Signor at peuda esse propissi!”. 24Ma 'l rè a l'ha dije a Arauna: “Nò, i fortisso ëd catelo da ti! I veuj pa smon-e a Nosgnor mè Dé, cheicòsa che a sia nen costame”.24Parèj che David a l'ha catà l'èira e ij beu për sinquanta sicl d'argent. 25E a l'ha drissà an col leu n'autar a Nosgnor e smonù d'olocàust e sacrifissi ëd comunion. Nosgnor a l'é stàit pasià anvers al pais e 'l contacc a l'ha chità 'd frapé la gent.