La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Samuel/2 Samuel 17

←2 Samuel 16

La Bibia piemontèisa Prim e scond lìber ëd Samuel

2 Samuel 18→

2 Samuel

Pàgina revisionà

17

Achitofel as dà la mòrt

¹Achitofel a l'ha dije a Absalom: “Përmëtme che mi i vada a serne dódesmila òm: im butrai a steje dapress a David costa neuit midema”. ²I lo tacherai e quand ch’a sarà strach e dëscoragià tui coj ch’a jë stan ansem^[1] a së sbaruvran e a scaperan. Ël rè a restrà sol e antlora i masserai mach chiel. ³Apress it portrai andaré l'armeja antrega. An cambi dla vita dl'òm ch'it sërche, at tornerà andaré tut ël pòpol. L'armeja antrega a tornerà san-a e salva.

⁴A tuti j'ansian d'Israel e a Absalom, lolì a l'era smijaje na idea bon-a. ⁵Ma Absalom a l'ha dit: “Ciamé dcò Cusai l'Archita, e sentoma lòn che a dis chiel a cost riguard”.⁶¹Parèj che Cusai a l'é comparì dëdnans d'Absalom. Absalom a l'ha dije: “Costì a l'é l'avis d'Achitofel. Dovrio-ne nojàutri seguité soa opinion? Dësnò, còsa arcomandes-to ‘d fé?”. ⁷Cusai a l'ha replicà a Absalom: Ël consej d'Achitofel sta vira a l’é nen bon”. ⁸Cusai a l'ha giontà: “Ti 't sas che tò pare e ij sò òm a son soldà vajant e pericolos parèj ëd n'orsa che a sio staje portà via ij cit ant ël bòsch. Tò pare a l'é soldà dësprucà e a farà vijé ij sò armà 'd neuit sicura. ⁹An cost moment a podrìa bin d'esse che chiel a së stërma drinta na balma o ant un pòst parija. S’a dovèissa ataché chiel për prim nòstre trope, tuti coj ch’a lo ven-o a savèj a podrìo dì: ‘Ij partisan d’Absalom a son ëstàit butà an derota’”.  ¹⁰Se a dovèissa ancapité lolì, fina 'l soldà pì brav, un che a l'àbia un cheur da leon, as perdrà 'd corage. Përchè tut Israel a l'é a conossensa che tò pare a l'é un guerié e che a son vajant coj ch'a son con chiel. ¹¹Antlora mè consèj a l'è costì: ‘Lassa che tut Israel da Dan fin-a a Beer-Sheba, numeros parèj dla sàbia dël mar, as rassembla con ti, e ti 't marceras an përson-a ant la bataja. ¹²Nojàutri i vniroma contra 'd chiel, an qualsëssìa part ch'as treuva. I-j caleroma contra, parèj dla rosà an sla tèra. Nì chiel, e gnanca un dj'òm ch’a son con chiel a podrà survive, nen un a në scamprà! ¹³Se David a trovrà sosta ant na sità, tut Israel a portrà 'd còrde për sandré cola sità, e a la rabasterà giù ant la comba, parèj da lassene gnanca na giàira!”.

¹⁴Antlora Absalom e tuti j'òm d'Israel a l'han dit: “L'avis ëd Cusai l'Archita an son-a mej che la propòsta d'Achitofel”. An col moment, a l'era stàit Nosgnor a desside 'd mandé a dzoneus ël consèj d'Achitofel, parèj da fé tombé 'l maleur dzora d'Absalom.

¹⁵Nopà, Cusai a l'ha arportaje ai sacerdòt Zadoch e Abiatar:” Costì, ël consèj che Achitofel a l'ha dije 'd fé, a Absalom e a j'ansian d'Israel, e sòn a l'é lòn che mi, nopà, i l'hai consijà. ¹⁶Ore, mandé an pressa a avertì David, an diséndje: “Sghèira pa la neuit ant le piarde dël desert^[2], ma passa da l'àutra banda, ëd manera che 'l rè a vada pa a esse anientà con tùit ij sò”.

¹⁷Giònata e Achimas a stasìo già a l'avàit da para dl'adoss d'En-Roghel. Na sërventa  a l'è andàita anforméje, e lor a l'han avertì rè David. A podìo pa intré an sità sensa esse arconossù. ¹⁸Mach, che un giovo a l'ha veduje ant n'ocasion e a l'é sùbit andàit anformé Absalom. Përparèj che lor a son partì a la viarà e a son vnùit a la ca 'd n'òm a Bacurim. A-i j'era un poss ant la soa èira, e lor a son calasse andrinta. ¹⁹Soa fomna peui, a l'ha butàie na covertura ansima a la boca dël poss e a l'ha spantiàje dzora 'd gran, an manera che as vëddèissa nen.

²⁰Ant ël moment che ij servent d'Absalom a son avzinasse a la fomna a ca soa, a l'han ciamaje: “Andova son-ne Achimas e Giònata?” La fomna a l'ha replicaje: “A son passà da l'autra banda dël Giordan”. J'òm d'Absalom a l'han pro sërcaje ma sensa troveje, parèj che a son tornasne a Gerusalem.

²¹Dòp che j'òm a l'ero partì, Achimas e Giònata a son montà torna fòra dal pos. Antlora lor a son andàit a avertì rè David. Lor a l'han anformà David: “Àlvte an viage e passa lë svass d'eva an pressa, përchè Achitofel a l'ha dàit diretive për ciapete”. ²²Përparèj che David e tùit ij sò a son butasse an marcia e a l'han passà 'l  Fium Giordan. A primalba a-i mancava gnun che a l'avèissa pa dëstraversà 'l Giordan. ²³Quand che Achitofel a l'é rendusse cont ch’a l’avìo pa daje da ment a sò consèj, a l'ha slà sò borich e a l'è tornasne a ca an soa sità. Dòp d'avèj dàit disposission a riguard dij sò beni, a l'é ampicasse. Parèj che a l'é mòrt e a l'è stàit sotrà ant la tomba 'd famija.

Derota e mòrt d’Absalom

²⁴Antramentre che David a l'era rivà a Macanaim, Absalom e soa gent d'Israel a l'han passà 'l fium Giordan. ²⁵Absalom a l'avìa fàit Amasa general a cap dl'armeja al pòst ëd Ioab. Amasa a l'era fieul ëd n'Israelita ch'as ciamava Jeter, ch’a l'avìa marià Abigail la fija 'd Nacas e seur ëd Zeruia, mare 'd Ioab. ²⁶L'esércit d'Israel e Absalom a son acampasse ant ël pais ëd Ghilead.

²⁷Ant ël moment che David a l'é rivà a Macanaim, Sobi fieul ëd Nacas da Raba dj'Amonita, Machir fieul d'Amiel da Lò-Debar, e Barzilai ël Ghileadita da Roghelim, ²⁸a l'han portà ëd tapis da let,  bassin, e 'd cope e d'utiss. Lor a l'han ëdcò portà 'd mangé për David e tui coj che a l'ero con chiel, comprèis ëd gran brusatà, òrdi, farin-a, forment^[3], fave, lentije, ²⁹amel, quajà e 'd formagg ëd feja e 'd vaca. Përchè a l'ero disse: “Tuta sta gent a l'é afamà sicura, straca e pien-a ‘ dla sej dël desert”.

Nòte

1. O “soe trope”.
2. Ël test masorétich a les "le pian-e dl'àutpian (עֲרָבוֹת,'aravot) dël desert." La forma plural as arferiss ëd pianta a le piàrde che a calo pen-a pen-a vers ël bassin ëd la comba dl'àutpian, mach na frisa a tramontan-a dël Mar Salà, antramentre che la valada pì gròssa a së slarga da la Galilea a la fàuda dël mar d'Acaba. Vàire tradussion a buto ië "svass" për anversament* ëd doe létere: עֲבָרוֹת ('avarot, "svass, nàpola, crosiera").
3. Ël masorétich a gionta torna"gran, frument brusatà" וְקָלִי (vqali) a la fin dël versèt 28, an ripetend sensa che a-i në fùssa da manca la paròla 'd prima. Con jë LXX, la Pëssità sirìaca e la veja version latin-a, la tradussion a scancela costa sconda ocorensa dla paròla.