La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Re/2Re 8

←2 Rè 7

La Bibia piemontèisa Lìber dij Rè

2 Rè 9→

La Bìbia piemontèisa - 2 Rè 08

2 Rè

8

La fomna sunamita a 'rtorna a ca

¹Elisé a l’avìa dije a la fomna ch’a l’avìa arsussitaje ‘l fieul^[1]: “Ti e toa famija i l’avrìe bin d’andé a vive për ël moment da chèich àutra banda përché ‘l Signor a l’ha decretà ch’a ven-a na famin-a an sla tèra d’Israel për set agn. ²Përparèj che la fomna a l'ha fàit com a l'avìa dije ‘l profeta. Chila e soa famija a son andàit a vive ant la tèra dij Filisté për sèt agn.

³A la fin dij sèt agn, la fomna a l’é tornà da la tèra dij Filisté e a l’é andàita a ciamé al rè ch’a-j fussa dàit andaré soa ca e sò camp. ⁴Rivà ch’a l’era ‘dnans al rè, chiel a parlava pròpi an col moment-lì con Ghecasi, sërvent dël profeta e a-j disìa: “Cont-me tute le gran maravije che Elisé a l'ha fàit”. ⁵Antramentre che Ghecasi a-j contava al rè come che Elisé a l'avìa arportà an vita un mòrt, varda-lì ch’as presenta la fomna ch'a l'avìa avù ël fieul arsussità, ch'a vnisìa a fé arcesta për podèj avèj andaré soa ca e sò camp. Anlora Ghecasi a l’ha sclamà: “Mè sgnor ël rè! Costa-sì a l'é pròpi la fomna dont ël fieul Elisé a l’ha arportà a la vita!”. ⁶Ël rè, anlora, a l'ha anterogà la fomna an sël fàit, e chila a l'ha contaje tut. Peui ël rè a l'ha fidà a un dij sò ufissié^[2] ëd provëdde a la restitussion a cola fomna dle proprietà ch’a l’avìa e con la gionta ‘d n’andenis për ël valor dl’arcòlt ch’a l’avìa pa fàit durant soa assensa”.

Casael a massa Ben-Adad

⁷Elisé a l'era andàit a Damasch antramentre che rè Ben-Adad a l'era malavi. A l'han arferije al rè che l'òm ëd Dé a l’era rivà. ⁸Parèj che 'l rè a l'ha dije a Casael: “Pòrta ‘n present a l’òm ëd Dé e ciamje ‘d consulté Nosgnor për savèj se mi i varirai o men-o da costa maladìa”. ⁹E parèj che Casael a l'é andàje ancontra a Elisé, an pijàndse dapress, tanme present, tut lòn che a-i j'era 'd pì soasì an Damasch e con lòn a son cariasse quaranta gamej. Rivà ch’a l’era, a l'é fërmasse dë 'dnans ëd chiel e a l'ha dije: “Tò fieul, rè Ben-Adad d'Aram, a l'ha mandame da ti con costa domanda da fé a Nosgnor: ‘Varirai-ne o men-o da costa maladìa?’” ¹⁰Elisé a l'ha replicà: “Va e dije: Ti 't variras sicura. Nopà ël Signor a l'ha mostrame che chiel a andrà nopà a meuire an n’àutra manera”. ¹¹Peui Elisé a l'ha beicalo fiss për un pò e chiel a l'é sentisse a l’ambarass e a la fin Elisé a l'é butasse a pioré. ¹² Casael a l'ha ciamaje: “Përchè piores-to, car ël mè sgnor? Chiel a l'ha arpijàit: “Për ël motiv che i son a conossensa 'd tut ël mal che ti ’t faras a j'Israelita. Ti 't bruseras soe sità, it masras ij sò giovo con lë spà, it faras a tòch soe masnà e it sbudleras soe fomne an condission!”. ¹³Casael a l'ha rësponduje: “Com podrìo-lo tò servitor, che a conta nen parèj d'un can, compì costa gran vitòria militar?”. Elisé a l'ha dit: “Nosgnor a l'ha arvelame che ti 't saras rè 'd Siria^[3]”. ¹⁴Cand ch’a l’é artirasse da Elisé e a l'é tornà da sò padron, Ben-Adad a l'ha ciamaje: “Còsa ch'a l'ha peui dite Elisé?”. A l'ha rëspondù: “A l'ha dime che ti 't variras sicura!”.¹⁵Ma 'l di dòp, Asael a l'ha ciapà na coverta, a l'ha mojala ant l'eva, e peui a l'ha pressala an sla facia dël rè che parèj a l'é mòrt. A sò pòst Casael a l'é vnùit rè.

Ël regn ëd Iehoram an sla Giudèa

¹⁶Ant ël quint ann dël regn ëd rè Jeoram, fieul d'Acab, Iehoram fieul ëd Giòsafat a l'é vnùit esse rè 'd Giuda. ¹⁷Cora che a l'é stàit rè, Iehoram a l'avìa trantedòi agn; a l'ha regnà eut agn an Gerusalem. ¹⁸Chiel a l'ha seguità l’esempi gram dij rè d'Israel, com a l'avìa fàit la famija d'Acab, përchè soa fomna a l'era fija d'Acab. A l'ha fàit mal a j'euj dël Signor. ¹⁹Contut, Nosgnor, a l'ha pa vorsù dëstrùve Giuda për motiv ëd sò sërvent David, conform a la promëssa 'd lasséje sempe na làmpia anvisca për chiel e ij sò fieuj^[4].

²⁰Durant ël regn ëd Iehoram, Edom a l'é arvirasse al podèj ëd Giuda^[5] e a l'han nominasse un rè daspërlor. ²¹Iehoram anlora a l'é rivà a Zair con tùit ij sò chèr ëd guèra. J'Edomita, coj che a l'ero arendusse a chiel, a l'han tutun atacalo ëd neuit e a l'han butalo an derota chiel, ij sò chèr e ij sò ofissiaj. L'armeja israelita a l'é artirasse e a son tornass-ne a ca. ²²Parèj che Edom a l'é restà lìber dal contròl ëd Giuda e ancora al di d'ancheuj a l'é andipendent. An col midem temp ëdcò Libna a l'é arvirasse.

²³D'àutri event dël regn ëd Iehoram, comprèis tut lòn che a l'ha compì, a son anregistrà ant ël lìber ciamà Fàit dij Rè 'd Giuda. ²⁴Peui Iehoram a l'é mòrt e a l'é stàit sotrà con ij sò grand ant la Sità 'd David. Sò fieul Acasìa a l'ha arpiassalo tanme rè.

Acasìa a regna an sla Giudèa

²⁵Ant l'ann che a fà dódes ëd Rè Jeoram, fieul d'Acab d'Israel, Acasìa fieul ëd Iehoram a l'é vnùit esse rè dzora 'd Giuda. ²⁶Acasìa a l'avìa vintedòi agn cand ch’a l'é dventà rè e a l'ha regnà mach për n'ann an Gerusalem. Soa mare a l'era Atalia, novoda^[6] dël Rè Omri d'Israel. ²⁷Chiel a l'ha seguità ‘l cativ esempi dla casà d'Acab e a l'ha fàit mal a j'euj ëd Nosgnor, parèj dla dinastìa d'Acab, përchè a l'era amparentà con cola famija^[7]. ²⁸Chiel, ansema a Jeoram fieul d'Acab a l'é andàit a fé guera contra 'd Rè Casael ëd Siria a Ramot-Ghilead andova che j'Aramé a l'han ferì Jeoram. ²⁹Anlora rè Jeoram a l'é tornà a Iesrael për curesse da le ferìe arsèivùe dai Sirian an Rama, antramentre che a combatìa contra 'd Casael rè d'Aram. Ël rè Acasìa fieul ëd Iehoram ëd Giuda, a l'é calà a fé vìsita a Jeoram fieul d'Acab an Iesrael, përchè costì a l'era malavi.

Nòte

1. Cfr. 2 Rè 4:8-37.
2. O: “n'eunuch”.
3. Cfr. 1 Rè 19:15.
4. Cfr. 1 Rè 11:36.
5. Cfr. Génesi 27:40.
6. L'ebràich בַּת, "fija", a peul fé arferiment ambelessì a na novoda.
7. Ebràich: "e a l'ha marcià ant la stra dla casà d'Acab e a l'ha fàit ël mal a j'euj ëd Nosgnor com a l'avìa fàit Acab: a l'era 'dcò un parent da part d'Acab (për matrimòni) ." Për sòn as deuvra חֲתַן (catan), ëd nòrma  "gënner", vëdde חָתָן. Acab a l'era grand d' Acasìa da part ëd  mare.