La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Giob/Giob 23

Da Wikisource.

La Bìbia piemontèisa - Giòb 23

Giòb[modifiché]

23[modifiché]

La rispòsta 'd Giòb a Elifas[modifiché]

1Anlora Giòb a l'ha replicà: 2"Mia plenta ancheuj a l'é ancora mèra e i faso në sfòrs a pa gëmme fòrt. 3Se mach i saveissa andoa trové Nosgnor, i andrìa drit da chiel[1] andoa ch'a stà. 4Mi i-j conterìa 'd mè cas e i-j farìa savèj mie rason, e a-i në sarìa tante! 5Antlora i conoss-rìa soe rëspòste e im farìa cària 'd soa réplica[2]. 6Dovrerìa-lo sò grand podèj për disputé con mi? Nò, chiel a më scotërìa con atension. 7Ëd gent onorà a peulo rasoné con chiel, parèj mè giùdes a 'rconoss-rìa mia nossensa e mi i sarìa lìber.

Nosgnor a stà dëscòst[modifiché]

8Tutun, i vado a l'alvant e i lo trovo pa, a ponent e i lo vëddo nen. 9I lo trovo nen gnanca a setentrion. A l'é stërmasse. I vado 'nt ël meridion, ma gnanca 'mbelelà chiel a-i é, opura a l'é stërmasse pròpi bin.

10Ma chiel a sà bin 'ndova ch'i vado. Cand ch'am butrà a la preuva 'nt ël griseul, i në seurtirai pur tanme d'òr. 11A l'é parèj përchè i son mai slontaname dai senté 'd Nosgnor; i l'hai seguità la stra ch'a l'avìa mostrame e i l'hai mai scartà. 12Im dëstaco mai dai sò precet; ij sò decret i-j guerno an me cheur.

13Cand che chiel a l'ha pijà na decision, contut, chi podrìa-lo mai fèjla cambié? Tut lòn che chiel a veul, a lo fà. 14A l'é parèj che Nosgnor a farà tut lòn ch'a l'ha progetà a mè rësguard. A l'é chiel ch'a contròla mè destin. 15A l'é pa da stupisse che mi i sia tant ësbaruvà dë 'dnans ëd chiel. Cand ch'i-j penso, i l'hai lë sparm a còl[3]. 16Nosgnor a l'ha ampinime 'l cheur dë sburdiment. Ël Tut-potent a l'ha terificame. 17Tut dantorn ëd mi a-i é mach ëd top. Daspërtut a-i é në scurità ch'as peul pa passesse".

Nòte[modifiché]

  1. O "an soa cort", "press andoa ch'a l'é stà"
  2. O "con soe répliche im butrìa 'l cheur an pas".
  3. O "am ciapa lë sparm".