La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Giob/Giob 21
Giòb[modifiché]
21[modifiché]
Réplica 'd Giòb a Zofar[modifiché]
1Alora Giòb a l'ha rëspondù: 2“Scoté da bin mia paròla e lassé che almanch la consolassion ëd coste mie paròle am sia 'd confòrt. 3Soporté che mi i parla e dòp ch'i l'avrai parlà sbefieme pura! 4É-la mia landa mach për n'òm? E s’a l'é parèj, përchè dovria-ne pa përde la passiensa? 5Vardeme e maravijé; buteve la man a la boca. 6Se mi i-j penso, i në son conturbà: mè còrp a l'é ciapà da 'n frisson.
La gent grama a próspera[modifiché]
7Për che motiv ij përvers a vivo e a ven-o vej[1], nen mach, ma a chërso degordì? 8Soe masnà a sgrandisso con lor e ij sò cit a chërsò sota ij sò euj. 9Soe ca a son pàsie e sensa tëmma; e gnun baròt për castijé a greva dzora 'd lor. 10Sò vailèt a monta sensa manché, soa vaca a cata sensa sfrasé. 11A sbergiàiro, parèj ëd në strop, ij sò fieuj e ij sò fanciòt a sàutërlo ëd festa. 12Lor a canto con l'acompagnament ëd cìmbali e d'àrpe: a s'amuso al son ëd le flute. 13Lor a vivo tùit ij sò di an prosperità e a calo an pas ant la tomba. 14Pura, a-j disìo a Dé: “I voroma nen savèjne ‘d ti! I voroma pa conòsse toe vìe”. 15Chi é-lo ël Tut-potent, ch'i l'àbio da servilo? Còs vagnom-ne a preghelo?”. 16(Lor a chërdo che soa prosperità ‘d lor a sia mach l’arzultà ‘d soa vajantisa, ma mi i veuj pa avèj da fé con cola manera ‘d pensé). 17Vàire son-ne le vire ch'as dëstìssa ël lum dij gram? E për vàire tomberà-lo 'l maleur dzora 'd lor a porté pen-a con sò castigh e con ghignon? 18Miraco che lor a saran parèj dla paja an facia al vent o tanme bulon ciapà da la bùrìa. 19Vojàutri i podrìe dì: “Dé a ten an guerna sò castigh për ij sò fieuj!”. Ma ch'a lo fasa paghé pitòst a chiel midem, ëd manera che as n'ancòrza! 20Che ij sò euj a vëddo la dësgrassia cand ch’a tomberà ansima 'd lor; che lor a bèivo la fùria dël Tut-potent. 21Còs a-j n'anfà, an efet, ëd soa ca dòp ëd soa mòrt, cora che a l'é finì ël nùmer dij sò mèis?
22Forsi che as mostra la siensa a Dé, a chiel che a giùdica fin-a ij pì potent? 23N'òm a meuir ant ël pien ëd sò vigor, pasi e sicur ëd pianta; 24sò còrp a l’é bin nurì, vigoros e an bon-a sanità. 25N'àutr a meuir con l'ameiror ant l'ànima, sensa d'avèj mai tastà 'l bin. 26A son dëstendù ansema ant la póer e tùit e doi a-j mangio ij verm.
Paròle a dzoneus, rëscontr fàuss[modifiché]
27Mi i conòsso bin com i la pense e ij progèt gram ch'i gabalise contra 'd mi! 28Ëd sicur im parlereve ‘d gent émpia e sgnora, dont le ca a son dësparìje për motiv dij sò pecà. 29L'eve mai ciamaje ai viagiator? I podrìe pa neghé soe preuve, 30che ant ël di dël maleur a l'é risparmià ël gram e ant ël di dla ràbia 'd Dé ël përvers a scampa. 31Gnun a-j campa an facia soa condòta; gnun a-j ciama 'd rende cont për lòn ch'a l'ha fàit. 32E cora che a sarà portà a la tomba, as faran vijà për sò funeral e leger a saran ij vataron ëd sò sepolcr. 33Daré 'd chiel tùit a van dapress an procession e dë 'dnans ëd chiel un trep sensa nùmer. 34Donca, për che motiv im daghe 'd consèj a dzoneus? Antramentre che 'd vòstre rispòste a-i resta mach la fràuda[2]?".