La Bibia piemontèisa/Testament Neuv/Colosseis/Introdussion

Artorn

---

Introdussion

A l’é probabil che l’apòstol Pàul a l’abia scrivù la litra ai cristian ëd la sità ‘d Colosse (l’antica Asia Minor) apopré dël 60-62 d. C. durant ël perìod che chiel a l’era an përzon a Roma. Costa litra (epìstola) a trata ‘d vàire sugèt ëd pèis për ij cristian d’antlora e d’ancheuj.

(1) L’ecelensa dël Crist. Pàul a esalta la grandëssa e la sentralità ‘d Gesù Crist. Chiel a fortiss che Gesù a l’é ‘l Fieul ëd Dé, ël Signor ëd la creassion e ‘l cap ëd la Cesa.

(2) L’ardità dij cristian. Pàul a parla dl’ardità spiritual che ij chërdent a l’han ant ël Crist, comprèisa la redension e la comunion pien-a con Dé për ël mojen ëd la fede.

(3) La lota contra l’eror. Pàul a buta an guardia ij Colossèis contra le dotrin-e fàusse e sbalià ch’a mnasso la fede. A armarca l’importansa ‘d resté fidej a lòn che Gesù a l’ha mostrà e che j’apòstoj a l’han tramandà.

(4) Vita cristian-a pràtica. L’apòstol a dà ‘dcò ‘d consej pràtich fondamentaj për na vita cristian-a génita, come l’amor fraternal, la preghiera e la condòta moral. La vita neuva ch’i l’oma ant ël Crist a influensa fòrt dzura ‘d coma ch’is comportoma con nòstra famija e ant le relassion ëd travaj.

An costa epìstola l’apòstol a condan-a vàire dotrin-e fàusse ch’a l’ero stàite spantià da ‘n grop ëd përson-e ch’a mostravo na forma ‘d sincretism religios, ch’a mës-ciava d’element ëd la filosofìa greca, ëd pràtiche ebràiche e ‘d chërdense mìstiche.

(1) Pàul a crìtica ‘d “dotrin-e d’òm” e dë speculassion filosòfiche (Colossèis 2:8) ch’a j’ero nen la vrità mostrà dal Crist. A dis ëd nen fesse angané da coste dotrin-e veude.

(2) Pàul a l’avìa armarcà che cheidun a vorìa oblighé ij cristian a conformesse a ‘d pràtiche ebràiche coma la sirconcision e l’osservansa rigorosa ‘d feste e ‘d régole alimentari coma s’a fusso ‘d condission për oten-e la salvëssa. A fortiss che la salvëssa a dipend pa da l’osservansa ‘d pràtiche legalìstiche, ma da la fede an Crist.

(3) Pàul a critica ‘dcò l’adorassion d’angej e l’importansa esagerà dàita a ‘d vision mìstiche e a d’esperiense spirituaj (Colossèis 2:18). A fortiss che ‘l Crist a l’é la vìa ùnica ch’a men-a a la conossensa ‘d Dé e che d’àutri ansidit mediator, tanme j’àngel, a l’han pa pa pijene ‘l pòst.

(4) A-i era ‘dcò cheidun ch’a proponìa ‘d pràtiche ascètiche e mortificassion dël còrp coma ‘n mojen për rivé a na spiritualità pì àuta. Pàul a armarca che ‘d pràtiche parìja a l’han pa ‘d valor ant la chërsùa spiritual, ma che la vera trasformassion a ven da la comunion con ël Crist.