Graziano Selvo/Dë dnans a n'uss

Dë dnans a n'uss

L'ha mila ven-e sëcche ch'a lo trosso
marcà sla facia rudìa faità al sol
parèj dla front ëd cé sla fòto granda.
Ij buf ëd vent lo ciapo, sbato, posso,
dësdeuit dal dì ch'a l'ha trovalo sol,
sensa pì n'òm, sensa na vos lì aranda.

Un froj ëd ro 'n tra na famija e 'n mond
da saré fòra quand a l'é tròp grand
për passé sota 'l trav copà 'd malëzzo.
Un froj da dëscriché le neuit che 'l vëzzo
a cissa a seurte sl'àira al fresch, sugnand.
Un froj che 'ncheuj a stà tra 'n gnente e 'l mond.

Mach le masnà, passand dëdlà dla seuja,
it oblivave pa a 'ncliné la testa:
miraco ij nòstri Grand - bërgé capmèist -
miravo pìi 'n là che mach paré la frèid
se tuti, amis o pa, për deul o festa,
dovìo bassé la front, con o san veuja.

Milassetsent e rot as les anco'
fòra da ciò rampin dël virassol:
n'ani grò bel, për n'òm caussà co'ij sòco
lògn da pensé che 'ncheuj le lòse a droco
e sël batù dla stansia a-i bat ël sol.
Milasessetsent e rot: "...boneur, a voi, bon pro...".

Milassetsent e mila giornà gringe
't l'has fàit muraja contra vent e breul
e dj'àutre, ràire, da rudì schinal
a j'òm arlojà al sol 'nans a la val.
Peui l'ùltim dì a l'ha frojate un fieul:
l'avìo dije: "Ven giù 'n ël pian, ch'it range".