Giuseppe Giangoia/Lus

Lus

Ant ël giardin, lì setà ant un canton,
ël vej a arcòrda, l'é sò vive col,
con le man spalìe pogià an sël baston,
j'euj quasi serà për la lus dël sol.

J'arcòrd a van arlongh ij temp dla vita,
passà ant un nen, come na sman-a santa,
con ant ël cheur cola speransa cita
d'arnasse 'nt n'àutra Lus anciarmanta.