Giusep Gorìa/La reusa e ‘l desert
La reusa e ‘l desert[modifiché]
It j’ere ant la toa assensa nen spetà,
e a l’é l’assensa ‘l bram solengh ëd l’esse,
e a l’é sté lì a speté sò score an van,
e a l’é ‘l vive l’avziné semp le téssere
për compon-e na forma mai colmà,
una «Sehnsucht»[1], un desideri arcan
che vers ëd l’esse a varda vis-a-vì.
I é pa rëspòsta: ël nent l’é dré dla cèja.
Débola vos ant l’esistensa cruva,
parèj d’un luminet ‘nt la neuit nuitèja
– frandà già ‘l dard dalà dë l’ambrunì:
‘T ses lë spòrz-se dla reusa sconossùa
ch’as mostra e a-i é, mentre ‘l desert avansa.
Penso e ringrassio. Ël cant l’é fasse dansa.
1997
Nòte[modifiché]
- ↑ Sehnsucht: termo alman për anvìa, susna. A më smija giust n’arciam ant l’original a Nietzsche e Heidegger, che a son ispirator ëd coste mistà an bàuti tra filosofìa e poesìa.