Vai al contenuto

Giusep Gorìa/Doi poesìe african-e 'd Pinin Pacòt

Da Wikisource.

Artorn


Doe poesìe «african-e» Ëd Pinin Pacòt

[modifiché]

Cand im ancaminava an sla via mai pì finìa dla lenga piemontèisa, scasi na stra ’d San Giaco ansima nòstra tèra, e i tacava a dëscheurve nòsti autor, im arcòrdo che Milo Bre a disìa che a ventava pro, un di, rivé a publiché torna e fé conòsse serte poesìe ’d Pacòt che, scrivùe anans ëd la guèra, a rëspeciavo na vision coletiva (e coral) d’antlora che a podrìa fé stri al di d’ancheuj. A val a dì che la vision coletiva e coral d’antlora a l’era cola passà trames le grije dël regim, dël Fassism che ’d sigur a ancoragiava pa le publicassion ant le parlade locaj e a-j tolerava mach a condission che a fusso ’d consens. L’ancheuj ëd Bre a l’era la metà dj’agn ’70, donca un jer che serte (dis)aventure dla rason a l’avìo ancor na part emossional assè fòrta ’nt soa anàlisi e discussion ëstòrica. L’arferiment a l’era a doe composission: un-a publicà sl’Armanach dël 1937 (l’Imperi a l’era pen-a ancaminà) e l’àutra surtìa ansima a «Ël Tòr» ëd Luis Olivé sùbit apress la guèra, ma d’un taj che a fà pensé drit e filà a pòchi agn prima[1]

Sigur a son pa coste composission che a l’han fàit grand an Piemont ël nòm ëd Pinin Pacòt, ma a sarìa un dërmagi vorèj-je campé ’nt la mnisera për rason ideològiche, o pes, për iludse che an Africa i sio mai andaje fòra che da torista. Lòn che as peul disse ancheuj ëd si doi test a l’é che ’l pì vej, che a l’é dcò col pì compless ant soa strutura, a arvela, aranda a na retòrica ch’a l’ha fàit sò temp, un usage original dël tigrin che a ven inserì ’nt ij vers piemontèis, confermanda na vision ëd la poesìa bin duverta e bon-a comsìa a cheuje tuta sòrt ëd sugestion estétiche (e bele fonétiche), da j’Alp a j’Ambe. Ël tòch pì curt a va pa pì an là d’un bossèt ëd manera, e a conferma sò valor documentari d’un temp e d’un gust.

Nòte
[modifiché]
  1. «A. XIV E. F.» , Armanach Piemontèis 1937, Turin; «A l’ombra dël tocol», Ël Tòr, n. 29-30, 15/XII/1946, arpijà an «Piemontèis ancheuj», n. 2. 2007.