Giusep Gorìa/Crosiera dël temp

Crosiera dël temp

I peuss pa dì 'l segret dë stërnìe
ch'a san nen l'arson dij mè pass,
ëd contrà ch'a l'han mai conossù
mia ombra strusà sle muraje dle ca.

L'eva tërbola a scor ant le bialere quatà
ch'i sai për la memòria 'd conte pendùe
ant ël tuf ëd vijà ch'a savìo - mère -
ëd fujagi e 'd geraio fiap.

Parèj, coma 'n fil d'erba cimentà da la corent
ch'a l'ha ancor nen gena 'd gargojé,
së spòrz la gucia ch'a marca 'l pèis
ëd lòn ch'i son forosté, mi,
an cost pais.

Pianà dëscancelà da j'agn am men-o
vers un violèt dësconossù.
Anvìa d'andeje apréss, dëscheurve
anté ch'a porto j'arciam ch'a fan por
coma l'ombra d'un camposanto ant la sèira
dj'arcòrd...

As levo, da leugn, vos ch'a parlo con mie paròle
na lenga ch'am arson-a coma orgheuj dë spa
ancrosià an bataja...
...E frem su costa crosiera dël temp
më smija 'd vive mila vite...