Giusep Gorìa/Ël temp e le còse

Ël temp e le còse

Ël temp drinta le còse ampërzonà
at vàita sot la mascra dël present,
prisma ch’a brila al top e a l’é lusent
ëd ciàir ch’a l’é dl’antan ch’as é giassà.

Quars e cristaj ’d milanta e pì color
o giajolà com ij milèis ëd di,
ij raj a fan dongion strenzend sesì
n’àmen che se dolor ’t sas pa o folor.

’Nt la sfera dël mascon, mistà ch’a reva,
col temp passà, sla broa dël creus dl’abim
’s ëspòrz com un relit ch sl’onda ’s leva

e da l’argorgh dël temp marì ch’a ’rbeuj
’t eufr un nen-temp, un déjà-vu, un maisin
ëd lòn ch’a l’é stàit jer, ma a viv ancheuj.