Giovanni Cerutti/Canson/Tome e tomin

TOME E TOMIN

Gian Enrico Ferraris, nel suo libro “Canzoni recuperate” (2002), ha scritto: “Non so quando sia nata questa allegra canzone; certo la conosco da sempre e anch’essa, come altre … un po’ “birichina”, è intrecciata con il doppio senso”.

L’é quindes ani che giro Turin, mai capitame, mai capitame,
l’é quindes ani che giro Turin, mai capitame coma sta matin.
Tome e tomin, strachin e sèirass, m’encaminavo, m’encaminavo,
tome e tomin, strachin e sèirass, m’encaminavo për Pòrta Palass.

Na madamina da la fnestra, (la, la, la, la) l’ha fame sègn con soa bela testa,

“Òh bel bërgé le scale monté, monté le scale, monté le scale,
òh bel bërgé le scale monté, monté le scale e venime a trové”.
Mentre le scale montavo, montavo, ij mè tomin a dagnavo, dagnavo.
'Ncor nen rivà a l’ùltim scalin, cola madama, cola madama,
'ncor nen rivà a l’ultim scalin, cola madama a veusìa ij tomin.

“Cara madama ch’a l’abia passiensa, mi dij tomin a son pròpi stàit sensa!
Ch’am deurba l’uss, ch’am daga da ment, a fé ij tomin, a fé ij tomin,
ch’am deurba l’uss, ch’am daga da ment, a fé ij tomin a l’é n’afé d’un moment”.
L’hai fàine quatr, quatr pròpi a la fior, cola madama, cola madama,
l’’hai fàine quatr, quatr pròpi a la fior, cola madama aj fasìa j’onor.

“Òh bel bërgé n’àutra vòlta ch’a ven-a, veuj ch’am na fasa na mesa dosen-a!”
”Òhi nò, nò, nò, për cari, cari, carità, për mesa dosen-a, për mesa dosen-a,
òhi nò, nò, nò, për cari, cari, carità, për mesa dosen-a më scòmodo pà;

òhi nò, nò, nò, për cari, cari, carità, a feje ij tomin, a feje ij tomin,
òhi nò, nò, nò, për cari, cari, carità, a feje ij tomin l’hai perdù la giornà!”