Giovanni Cerutti/Canson/Quand passa la fanfara

Da Wikisource.

Artorn


QUAND PASSA LA FANFARA[modifiché]

Il canto descrive l’allegro passaggio in paese di una fanfara degli Alpini in un giorno di festa. Coloro che abitano lungo la strada, spalancano finestre e balconi e dicono parole di saluto e d’augurio a questi bravi giovani, mentre le ragazze mandano i loro baci. Nel canto vi è anche il richiamo ai sacrifici che devono fare gli Alpini per svolgere il loro “mestiere”.


Quand passa la fanfara, dreuvi finestre e pogieuj, dì na paròla cara a costi bravi fieuj,
e lor për ricompensa faran dij bej soris, e voi per compiacenza doi euj da paradis.

(Rit.) Òh fiëtte fé 'n basin, basin, basin; a costi bravi Alpin, Alpin, Alpin,
ch’a fan col brut mëstè, mëstè, mëstè, ‘d rampiè. ‘d rampiè, ‘d rampiè. (bis).

S’a l’han na piuma sola, son fieuj ëd l’àuta val,
l’han n’aria ch’a consola, lor van, lor van, lor, van,
lor van për precipissi, lor van sensa tramblé, fan mila sacrifissi, ma torno pà 'ndare. (Rit.).