Giovanni Cerutti/Canson/Ij dëspiasì 'd nojàutri pòvri alpin

Da Wikisource.

Artorn


IJ DËSPIASÌ 'D NOJÀUTRI PÒVRI ALPIN[modifiché]

Per questi Alpini, la vita di caserma è causa di continui dispiaceri: la sveglia suona troppo presto al mattino, le lunghe marce in piazza d’armi fanno male ai piedi, e si cammina male anche sulle lastre di pietra (ij marciapé) delle vie cittadine. Il denaro della cinquina non basta per comperare i sigari, ed anche il rancio per la festa del Reggimento non va bene: i salamini sono indigesti e la pastasciutta non ha il formaggio grattugiato, e di conseguenza a questi poveri Alpini… fanno male i calli dei piedi!


A la matin 'd bonora as fan levé, as mando an piassa d’armi a fé istrussion,
as fan marcé 'n avanti e peui 'ndarè; (a) noiàutri pòvri Alpini fan mal ij pè!

(Rit.) Sai nen përchè, fà mal ai pè, as marcia mal, as marcia mal sij marciapé (bis).
Al di ëd la cinquina as fan strilé, as dan coj pòchi sòld për pié 'd fumè,

adess che ij toscan a son chërsù, noiàutri pòvri Alpini as fan sté giù. (Rit.)
Festa dël Reggimento, rancio special, as dan coj salamini ch’as fan sté mal,

as dan la pastasùita sensa 'l formagg, a noiàutri pòvri Alpini fan mal ij caj. (Rit.)

(Finalino) E con sessanta lire al mese si fan le spese, si fan le spese,
e con sessanta lire al mese si fan le spese del battaglion!